Er is geen twijfel over dat huilen niet prettig is, maar of je het nu leuk vindt of niet, huilen is een onlosmakelijk onderdeel van de menselijke natuur. Zozeer zelfs dat het het eerste is wat een pasgeboren baby doet als het gaat om de wereld, en het is de eerste vorm van communicatie die de baby heeft. De redenen die we huilen zijn gevarieerd: verdriet, frustratie, woede en zelfs vreugde. Het is dus de moeite waard om deze emotionele manifestatie te onderzoeken die we allemaal op een bepaald moment in ons leven hebben meegemaakt.
Niet huilen!
We hebben deze uitdrukking talloze keren gehoord in ons leven, omdat huilen wordt geassocieerd met lijden en zwakte, situaties die mensen liever vermijden.Veel mensen voelen zich angstig en weten niet hoe ze moeten handelen tegenover iemand die begint te huilen, alsof dit iets verschrikkelijks is, terwijl het in werkelijkheid volkomen normaal is.
Dus zijn we opgegroeid met het onderdrukken van deze uitdrukking van onze psychische malaise.Om nog maar te zwijgen over het geval van mannen, waarin het beeld nog ernstiger is ... Omdat sociaal gezien de rouw van een mannelijke persoon een verontrustend gebrek aan karakter en kracht is.
Al deze lawine van stereotypen en vooroordelen die de samenleving heeft gecreëerd over rouw is niet nodig; is zelfs contraproductief. Dit doet niets anders dan het genereren van een vulkaan van onderdrukte emoties, waardoor ze gevaarlijk worden, terwijl een eenvoudige schreeuw in de tijd de problemen zou kalmeren.
Nadat de storm kalm is
Ons lichaam is wijs en huilt omdat het zeer belangrijke functies vervult voor de balans van ons lichaam en onze psyche.Vanuit fysiologisch oogpunt komen er twee complementaire hormonen vrij: adrenaline en noradrenaline. De eerste bereidt ons voor op stresssituaties, terwijl de tweede ons in staat stelt te ontspannen zodra de spanning voorbij is.
Dat is de reden waarom wanneer we beginnen te huilen we geagiteerd en rusteloos voelen, maar kort na een goede huilingssessie gaan we een staat van kalmte en ontspanning binnen. Zoals de rust die snel na een storm komt. Laten we huilen van trots!
Emotionele intelligentie is
het vermogen om ons bewust te zijn van onze emoties, evenals het vermogen om ze te accepteren zonder ze te beoordelen en op een assertieve manier uit te drukken. Laten we enkele tips bekijken om deze principes op huilen toe te passen: Houd contact met je emoties, sta jezelf toe ze volledig te voelen, zonder enige discriminatie
- , zelfs als je eerste reactie is om ze te negeren of af te wijzen. Ze willen een belangrijke boodschap aan je overbrengen, als je het niet hoort, zul je een andere manier vinden om eruit te komen; en zal u helaas niet onder controle hebben en het resultaat zal erger zijn.Als u eenmaal ruimte hebt gegeven voor uw emoties, veroordeel ze dan niet, of zeg tegen uzelf dat u duizelig of zwak bent omdat u ze voelt.
- Je bent gewoon een mens. Haal even diep adem terwijl je je lichamelijke gewaarwordingen opmerkt, zoals een strak gevoel in de borst, een knobbel in de keel of een spierbelasting. Als je op dat moment zin hebt om te huilen, te accepteren en het huilen te laten verschijnen.Wees medelijdend met jezelf terwijl je huilt.
- Neem vriendelijk uw menselijke zwakheid, die we allemaal delen. Probeer tijdens het rouwen voor jezelf boodschappen van steun en begrip te zeggen.Als je deze richtlijnen volgt, zal het huilen je paradoxaal genoeg sterker maken,
- omdat je zelfrespect en meer respect voor jezelf zult krijgen door jezelf volledig te accepteren. Afbeeldingscredits: Viewminder