Soms voelen we ons nostalgisch. We missen een moment, een situatie of een gebeurtenis die in het verleden was. We hebben last van iets dat al is gebeurd, iets dat we hadden en uiteindelijk verloren we. Deze emotie kan worden gevoeld door een persoon, door een groep (collectieve nostalgie), door een object of door bepaalde gebeurtenissen.
In nostalgie kunnen we een belangrijk onderscheid maken, omdat er twee soorten gevoelens zijn. Eén is een positief gevoel, een aangename herinnering aan een object dat afwezig is of in de loop van de tijd verdwenen is. De andere is een negatief gevoel. Een gevoel van pijn, van lijden voor alles wat we niet meer kunnen terugkrijgen, een verlangen naar alles om terug te keren naar het zijn zoals het was.
Nostalgisch zijn
Wat misschien het meest opvalt in nostalgie, is het verlangen naar een geliefde. Verliefde afscheidingen, lang verblijf in het buitenland of sterfgevallen maken ons erg heimwee. Nostalgie is echter niet minder belangrijk wanneer het object een plaats is. Dit soort nostalgie vermengd met melancholie treft de mensen die ver van hun thuisland zijn en zij missen hun geboorteland, hun huis en de dingen die hen bekend voorkomen. We kunnen de wereld besturen, maar we zullen nooit vergeten waar we vandaan kwamen. "Neem mijn nostalgie en vertel me wat je ziet."
- Xavier Velasco - cole Collectieve nostalgie
We voelen ook nostalgie voor situaties of gebeurtenissen in het verleden. Een speciaal geval van dit gevoel is collectieve nostalgie. Dit verwijst naar
naar
gedeeld verlangen naar wat de maatschappij was of vertegenwoordigde.We hebben allemaal iemand horen zeggen: "In mijn tijd waren de dingen anders." Het probleem is dat vergelijkingen in de tijd nooit eerlijk zijn. Ons geheugen en de verstoringen ervan herinneren ons misschien aan een verwrongen verleden. Selectief geheugen zal ons alleen de gebeurtenissen laten zien die onze nostalgie doen toenemen.Veel mensen wensen, hoewel ze lof hebben, de terugkeer van dictatoriale regimes. Ze zuchten om het gebrek aan een sterke hand in de moderne tijd en eisen een sterke en charismatische leider die opnieuw hun land zal grootmaken.
Het is duidelijk dat deze mensen belangrijke delen van het verleden en het heden vergeten: de vrijheden die verloren zijn gegaan binnen een autoritair regime en de mogelijke misdaden begaan in die tijden waarvan ze de terugkeer wensen.
"Er is geen nostalgie erger dan te verlangen naar wat nooit heeft bestaan." - Joaquim Sabina - Deze mensen leven in hun fantasie, wat een vertekening is van de werkelijkheid. Op deze manier
eindigen ze met het verheerlijken van het verleden en sommige van hun vertegenwoordigers.
Denk aan mensen die historische personages verafschuwen als verfoeilijk als Hitler of Mussolini. Hoewel ze enige vooruitgang hebben geboekt bij de gemeenschap, moeten hun misdaden elke nostalgie van die tijd begraven.
Nostalgie als motivatie Collectieve nostalgie is een groepsemotie die een sterke motivatie kan worden die het gedrag van een groep kan sturen. Wanneer we een nostalgie delen voor een bepaald type samenleving met de meeste leden van onze groep, is actie gemakkelijker. Als een grote groep het verleden naar het heden wil brengen, kan geweld een middel worden om te bereiken wat ze willen. "Het is een vreemde pijn. Sterven van nostalgie naar iets wat je nooit zult overleven. " - Alessandro Baricco -
Collectieve nostalgie zal in sommige gevallen collectieve actie bieden. Hoe groter de intensiteit van deze emotie in de groep, hoe groter de kans dat ze
de straat op gaan om hun object van verlangen te claimen, hun glorieuze verleden. Maar deze relatie is niet zo eenvoudig, je moet voorzichtig zijn met negatieve emoties.
Woede, irritatie en minachting zijn emoties die, wanneer ze naar een andere groep worden gestuurd, helpen bij mobilisatie. Wanneer een groep zich nostalgisch voelt over de manier waarop de samenleving was en de dader voor verandering identificeert,negatieve emoties en acties ontstaan ter verdediging van je doel.
Acties die mogelijk in de regelgeving zijn opgenomen, in overeenstemming met de wet zijn, of verder gaan dan wat als legaal wordt beschouwd en toevlucht nemen tot vandalisme of geweld.
Collectieve nostalgie hoeft echter niet negatief te zijn. Als nostalgie op het oude beeld van een land valt, moeten we zien hoe dat land eruitzag. Of, beter nog, wat zijn deze specifieke aspecten waardoor we ons nostalgie voelen voor dit land? Als nostalgie valt op waarden als vrijheid en tolerantie, zullen toekomstige protesten en acties gericht zijn op meer liberale doeleinden, zelfs als de middelen die worden gebruikt om ze te bereiken dat niet zijn. Als we tot op zekere hoogte onze verlangens kunnen beïnvloeden en recreëren, zullen we nostalgie een motivatie voor een betere wereld maken
. Je mist vrijheid, geen beperkingen, diversiteit, geen uitsluiting. Laat onze zuchten hun redenen vinden in hun verliezen, niet de onze.