Het effect van de geest op de lichamelijke gezondheid

Voor Hippocrates of Kos, de vader van de geneeskunde, had het lichaam de intrinsieke capaciteit om zichzelf te genezen en het was de taak van de arts om dit natuurlijke proces te begeleiden en te vergemakkelijken. De ziekte was het product van een onbalans, waarin geest en karakter een belangrijke rol speelden.

Met de komst van de moderniteit en het positivistische wetenschappelijke model werd een nieuwe manier van zien en begrijpen van het menselijk lichaam geopend. Descartes legde zijn metafysische visie op, waarin lichaam en geest afzonderlijke en soms zelfs tegengestelde werkelijkheden zijn. De conventionele geneeskunde, zoals we die vandaag kennen, is op deze basis gebouwd.Met de ontwikkeling van de menswetenschappen is de geest opnieuw medische kantoren binnengegaan, maar altijd als een marginale factor van incidentie die niet erg relevant is voor de gezondheid.

Freud, een Oostenrijkse neuroloog en psychiater, had te maken met deze tegenstellingen tussen lichaam en geest tijdens het werk van de formatie. De patiënten die zijn belangstelling wisten, leden aan verlamming, blindheid en andere symptomen, waarvoor het medicijn geen verklaring kon vinden. Een intense onderzoeksdiscipline en sterke experimentele geest leidden tot de ontdekking van het onbewuste, deze realiteit die ons uiteindelijk in staat zou stellen om die vreemde kwaden te begrijpen en te helen.

Het lichaam, een toespraak

Met het uiterlijk van de psychoanalyse is het lichaam niet langer een organisme dat goed of slecht werkt, om strikt fysieke redenen. Nieuwe ontdekkingen hebben geleid tot de conclusie dat het lichaam ook een ruimte is waarin het onbewuste wordt uitgedrukt.Veel van de ziekten die geen plaats of genezing hadden binnen de conventionele geneeskunde, werden bestudeerd met dit nieuwe concept.

Met Jacques Lacan gingen deze ideeën nog verder en werd het lichaam gedefinieerd als een boek waarin de geest de betekenissen ervan beschrijft.

Deze bijdragen hadden geen invloed op de dagelijkse medische praktijk. Sterker nog, het onbewuste en zijn invloeden worden nog steeds gezien met een zekere glimlach van wantrouwen.

De geest wordt nog steeds als een ondergeschikte factor gezien en wordt zelden in aanmerking genomen. Artsen zoeken rust en een goede rust voor de patiënten, omdat dit natuurlijk helpt bij hun herstel. Maar over het algemeen blijft ze trouw aan het resultaat van het laboratorium dan aan het rapport van de patiënt . Als u depressief wordt of erg angstig tijdens de behandeling, zullen ze u medicijnen geven. Er is geen tijd om het op een andere manier op te lossen.Nieuwe paradigma's

Terwijl medicijnen en geneesmiddelen vooruitgaan in de geschiedenis

, krijgen andere benaderingen tegelijkertijd ook vertrouwen en verdedigen ze nieuwe perspectieven.Dit is het geval van homeopathie, ethnomedicine, bio-energetica en deze accumulatie van alternatieve medicijnen die soms de schaduw weerstaan ​​... en die door radicaal scientisme in twijfel worden getrokken. Er zijn ook meer psychoanalytische richtlijnen, zoals biopathografie, geërfd van de studies van Viktor von Weizsaecker, een Duitse arts die de vader van de antropologische geneeskunde is. Vanuit dit perspectief moet ziekte worden opgevat als een onbalans die direct verband houdt met het onbewuste

, en kan niet worden genezen zonder eerst een gedetailleerde studie van de geschiedenis van elk individu te doen. In Argentinië is er een belangrijke medische school, opgericht in 1967, die al verschillende studies en documenten heeft, zodat het de moeite waard is serieus te nemen. Dit is de Chiozza Foundation. Ongetwijfeld heeft de conventionele geneeskunde beslissende bijdragen geleverd en blijft dit bijdragen tot de verlichting van menselijke pijn.Vooruitgang op dit gebied daagt de verbeelding uit en blijkt het verschil te zijn tussen leven en dood.

Alternatieve of complementaire geneesmiddelen kunnen echter ook veel bijdragen. Dus waarom worden ze behandeld als penetrerend in het medische feest? Het lichaam en geest zijn een onzichtbare eenheid. Hippocrates de Cós intuïtief vanaf het begin en na een immense historische reis vallen vele andere benaderingen samen met wat hij voorstelde. Het is misschien geen slecht idee om te luisteren naar wat het lichaam ons vertelt als het ziek is, of om te zien wat aanwezig is in elke malaise.Misschien kunnen we, als we vragen stellen in plaats van medicijnen, niet het "waarom" vinden, en als het "waarom" ons lichaam besloot om op deze manier te reageren. Credits: Dani Sardinian i Lizaran - Flickr