Op verschillende momenten in het leven, we worden geconfronteerd met situaties waarin we moeten veranderen, beslissingen die moeten worden genomen, die angst vragenomdat we niet weten wat de uitkomst zal zijn. Verandering van school, huis, stad, land, werk, sociale positie, burgerlijke staat, rollen, attitudes, gedragingen, gewoonten ... in feite worden verschillende transformaties ervaren.
Er zijn mensen die veel veranderingen in het leven doormaken en niet langer bang zijn, of in paniek raken bij de gedachte dat ze weer moeten veranderen. Er zijn mensen die niet veel veranderingen hebben doorgemaakt, die enige weerstand hebben wanneer ze er een moeten uitvoeren. Ze hebben de tijd nodig om eraan te wennen, ze zijn verrast door de nieuwigheden die ze zijn tegengekomen.
Er zijn natuurlijke veranderingen die met de tijd komen, naarmate de leeftijd verstrijkt, volgroeit, velen van ons hebben verschillende prioriteiten, verschillende rollen. Het vertrek van het huis van de ouders is een grote verandering in het leven, we realiseren ons dat niets gratis is, dat niets gereed komt, vooral als de ouders niet veel financiële voorwaarden hebben om te helpen. Onverschillig om alleen te leven / met vrienden / vrienden of met een partner, man / vrouw, zal heel anders zijn dan wanneer je bij ouders woont. Er zullen verantwoordelijkheden zijn die nooit eerder hebben bestaan, we beseffen dat de vuile vaat niet zelf schoonmaakt, de elektriciteit wordt uitgeschakeld als we niet betalen, de koelkast is leeg als we niet naar de markt gaan om aankopen te doen, hoe dan ook, we leren dat alles een prijs heeft, dat leven kan moeilijker zijn dan het altijd leek.
Een andere grote verandering, die voor velen begint wanneer ze het huis van hun ouders verlaten, en voor anderen na vele overgangen, is een huwelijk, het moment waarop twee verschillende mensen besluiten hun ruimte, hun leven, hun toekomst, hun geschiedenis te delen. Het is een gelegenheid waarin, als beiden niet bereid zijn om een echte verandering te leven, niet zal werken en een wisselvalligheid zal ervaren: scheiding, het einde van een paar, een wijziging die voor velen verschrikkelijk kan zijn, voor sommigen misschien breng een zekere opluchting, maar er komt ook een hoop angst, misleiding en faalangst. Voor sommige mensen is het heel moeilijk, ze voelen zich verloren, zonder grond, op zoek naar rechtvaardigingen, beschuldigen en martelen zichzelf, maar met de tijd en hulp, inclusief professionals, beseffen ze dat de wereld nog niet voorbij is, dat ze opnieuw kunnen beginnen en nieuwe uitdagingen aankunnen. We kunnen niet stoppen met praten over een grote transformatie: moeder zijn en vader zijn.
Van het ene moment op het andere, van zoon / dochter tot vader / moeder. Alles verandert, vanaf dit moment is het leven niet zoals het altijd was, we moeten voor iemand anders denken en ons helemaal aan dit iemand wijden. Het is een tijd van ontdekking, veel mensen beseffen dat ze een kracht hebben, een capaciteit die veel groter is dan ze dachten, anderen kunnen het niet aan, ze hebben veel hulp nodig, maar ze groeien allemaal als mensen, als burgers, leren van deze kleine wezens, als ontwikkelen, evolueren. En de veranderingen blijven, elke prestatie, elke moeilijkheid, elke glimlach, elke traan ...
Soms is het moeilijk, soms doet het pijn wel eens af of het niet anders zou kunnen zijn, maar de keuzes zijn dus geef van iets, goed of slecht, dat iets beters kan geven, persoonlijke ontwikkeling kan brengen en ons kan helpen groeien op alle gebieden van het leven. Het is belangrijk om verantwoordelijkheid te nemen voor onze keuzes, nooit beschuldigen van mensen of situaties voor iets dat niet werkte
, maar we zijn auteurs van onze geschiedenis, ervan overtuigd dat als er iets niet lukt, als we klaar zijn, zal geven, of zal ons transformeren We hebben die oude wens om te werken niet nodig.Angst komt altijd op het moment van verandering, het lijkt het goed is of niet, maar we moeten niet toestaan dat het stoppen met ons, we kunnen onszelf niet saboteren, nooit opgeven, altijd een meer moed dan angst hebben zelfacceptatie, zelfvertrouwen, wetende dat we in staat zijn om te overwinnen wat nodig is. Net als de rups, moeten we geen stappen te snijden, maar accepteren de metamorfose, uit de comfort zone, ogen en verkennen van nieuwe horizonten, wetende dat in elk najaar start noodzakelijk is en het is mogelijk, gewoon geloven!