In het boek 'Siddhartha' van Herman Hesse vatte de wijze protagonist alles wat we nodig hebben om te leren in drie woorden samen: denken, vasten en wachten. "Het is niet voor mij"; "Ik ben geen monnik", zullen sommigen zeggen. Mensen vinden het misschien verrassend om de essentie van het leven samen te vatten in acties die heel passief lijken. Het Boeddhisme condenseert in deze drie woorden een oude wijsheid, die is gebaseerd op een diepe reflectie op de mens, de wereld en het leven. Dit neemt natuurlijk niet weg dat de hedendaagse westerse samenleving op een lijn loopt die tegengesteld is aan deze principes: niet nadenken, zich vergapen aan alles wat bestaat en grote haast hebben.
Alles in één woord: geduld
Het woord geduld klinkt vies voor veel mensen. Het herinnert ons aan verveling, inactiviteit en conformisme. We noemen de patiënt de patiënt die door anderen moet worden behandeld en niets voor zichzelf kan doen. In feite verwijst geduld ons naar verschillende werkelijkheden die niet als een externe activiteit verschijnen, maar een grote innerlijke dynamiek vereisen. Geduld manifesteert zich op verschillende manieren in ons leven:
- Zelfbeheersing: is het vermogen om iets onaangenaams te accepteren zonder verandering.
- Roeping voor perfectie: is het vermogen om gedetailleerde taken uit te voeren, te allen tijde hetzelfde niveau van degelijkheid te handhaven.
- Tolerantie voor frustratie:wanneer we in staat zijn om "tijd tot tijd" te geven om een bepaald doel te bereiken en te genieten.
Siddhartha leerde ons drie acties die te maken hebben met geduld: denken om de reden te vinden voor deze haast die ons soms binnenvalt; berooft ons van wat ons genoegen en voldoening geeft, totdat het juiste moment om te genieten komt; en weten hoe te wachten, want weten hoe te wachten is noodzakelijke wijsheid. Het is niet simpelweg stil te staan maar vooruit te gaan, het leven te leiden zoals het zich aandient. Kan geduld worden geleerd?
Het antwoord op die vraag is beslist "ja".
We worden allemaal geboren als onschuldige kleine dictators, zonder enige reserve van geduld. We huilen wanhopig naar iemand om tegemoet te komen aan onze behoeften. In deze fase van het leven is het erg overtuigend en loopt iemand ons te hulp. Groeien betekent onder andere leren om bepaalde privileges te verliezen.
Geleidelijk begrijpen we dat we niet het centrum van de wereld zijn . Als we eerst moesten huilen om te krijgen wat we wilden, leren we nu dat we onze doelen "in de kreet" niet bereiken.Sommige mensen leren nooit en willen hetzelfde mechanisme blijven gebruiken om te bereiken wat ze willen
. Ze gooien zichzelf niet meer op de grond zoals sommige kinderen, maar ze zullen meer geavanceerde mechanismen gebruiken, zoals het manipuleren van mensen om te doen wat ze willen. Ze worden nooit volwassen en genieten niet van de vrijheid die autonomie en zelfinspanning ons geven.Het beoefenen van een sport, handmatige activiteiten en meditatietechnieken kan ons helpen geduld te ontwikkelen. Het helpt ook als je gewoon elke dag vijf minuten stopt, stil blijft staan en diep ademt en je concentreert op de lucht die je longen binnenkomt en verlaat. Lijkt het te simpel? Maar het werkt