We neigen ernaar om het onbekende te verwerpen, te labelen en te veroordelen. Om deze reden (naast andere mogelijke redenen) maken BDSM-praktijken, fetisjisme of het ruilen van paren, onder anderen, geen deel uit van wat over het algemeen als "normale seks" wordt beschouwd.
DSM, de meest geaccepteerde diagnostische handleiding, heeft mogelijk veel te maken met deze visie. In deze handleiding For tot 1973 werd homoseksualiteit bijvoorbeeld nog steeds als een "afwijkend" gedrag beschouwd. Evenzo, aangezien waarden over seks zijn veranderd, worden andere seksuele gedragingen ook niet langer als afwijkend beschouwd, zoals die vermeld in de vorige paragraaf. De DSM-V meent parafilieën die het leven van seksueel sadisme van een persoon, seksueel masochisme, fetisjisme en travestie, onder anderen af te breken. Maar
het debat over wat normale seks al dan niet aanwezig is in de samenleving
en ondanks dat er veel vooruitgang is geboekt, zijn de 'afwijkende' of 'perverse' kwalificaties nog steeds aanwezig. Maar is er een patroon met betrekking tot seksueel gedrag? Verwijder alles met het label "normale seks" Elke seksuele ervaring is anders.
Het hangt af van de mensen die eraan deelnemen, hun voorkeuren en hun fantasieën. Er is niets negatiefs of vies of pervers als de betrokkenen het met elkaar eens zijn, als ze de fysieke integriteit van een van de mensen die deelnemen aan het experiment niet in gevaar brengen, en vooral als mensen vrijwillig meedoen.
Echter, de druk van de samenleving is zo sterk dat mensen de neiging hebben om alles wat niet sociaal geaccepteerd is te onderdrukken
uit angst voor represailles, niet passen bij en afgekeurd worden door andere mensen. Dit is wat er gebeurde met homoseksualiteit. De sadomasochistische praktijken van vandaag of de verschillende soorten fetisjisme worden echter nog steeds bestempeld als abnormaal gedrag dat kenmerkend is voor ongezonde mensen. Onze seksualiteit is uniek. Daarin kunnen we al onze fantasieën en onze verlangens laten stromen. Er zijn niet veel limieten. Echter, de definities die de maatschappij vestigt, beitsen de ware aard ervan in een poging om het iets 'acceptabeler', beter zichtbaar, een zuiverere daad te maken. Dit alles make kan ervoor zorgen dat mensen hun eigen verlangens verwerpen, tot het punt waarop ze zich er slecht over beginnen te voelen.
Bijvoorbeeld, iemand die het leuk vindt om te oefenen BDSM kunnen schuldgevoelens hebben, omdat in zijn geest deze praktijk is niet in wat wordt beschouwd als "normale sex" geplaatst. Dit kan voorkomen dat een persoon zijn of haar seksualiteit volledig kan leven, zonder te onderdrukken of zich te schamen.
Normaal is niet meer dan een rechtvaardiging voor wat wordt afgewezen en niet wordt geaccepteerd. Delen We kunnen "normale seks" zien als wat er gebeurt met de patronen van schoonheid. Beide veranderen in de loop van de tijd, die beide veel problemen veroorzaken voor mensen die niet bij hen passen. We realiseren ons niet dat als alles verandert, alles geldig is
.Wat vandaag niet wordt geaccepteerd, misschien wordt morgen geaccepteerd. Liegen we om er "normaal" uit te zien?
Terri Fisher, een professor psychologie aan de Ohio State University, voerde een studie (gepubliceerd op vr tijdschrift Rollen), zowel met mannen als met vrouwen om te zien of ze de moeite genomen om de regels die de samenleving te volgen en te dicteren cultuur over seks .Professor Fisher ontdekte dat deelnemers loog in hun antwoorden over hun seksuele gedrag. Dit werd bewezen, omdat de deelnemers werden onderworpen aan een leugendetector en werden gedrukt om de waarheid te vertellen. Zo bleek dat mannen beweerde minder seksuele partners dan vrouwen eigenlijk had en nog veel meer hebben.
De reacties waren echter volledig tegenovergesteld wanneer mensen niet op de detector waren aangesloten.
Dit verschil in respons was ook aanwezig wanneer deelnemers werden gevraagd naar hun seksuele gedrag (trouw, monogamie, etc.).
Deelnemers aan de studie van professor Fisher loog om één reden: de noodzaak om in hun genderrol te passen. DelenWe schamen ons om te herkennen wie we werkelijk zijn, wat we doen en hoe we onze seksualiteit beleven.
We liegen om er "normaal" uit te zien, zodat we kunnen passen in de genderrol die ons is opgelegd sinds we kinderen waren. Zo loog men over seksuele partners wanneer ze niet verbonden waren met de leugendetector om zich aan te passen aan het model dat de maatschappij probeert op te leggen.
De vrouwen logen om een beeld door te geven dat niet te maken kan hebben met een zin die vandaag de dag nog steeds heel aanwezig is in het dagelijks leven "een man die veel vrouwen krijgt is een held, maar als een vrouw veel mannen krijgt is het een hoer" .We zijn nog steeds ver verwijderd van wijzende vingers en het labelen van mensen op basis van een reeks meningen, in een houding die verre van respectvol is. In dit opzicht betekent het niet accepteren van seksualiteit in een van de varianten,
het classificeren van sommige praktijken als aberraties of mensen als "pervers", dat veel mensen een masker moeten opzetten of zichzelf moeten verbergen om te voelen dat ze in de maatschappij kunnen passen.