Je kent me heel goed. Ik ben hier voor jou, ik heb maar één kans om het te herstellen en pas uiteindelijk zal ik mijn ware identiteit onthullen. Antwoord mij eerlijk: hoe lang heb je niet naar de sterren gekeken? Wat heeft het licht van je mobiele telefoon dat niet de gaten heeft waardoor het licht van de hemel infiltreert? Ik wil je op de een of andere manier bereiken, je hebt al een bepaalde levenservaring, die zich een beetje kan omdraaien door de fijne kneepjes van deze maatschappij vol vogelverschrikkers met smartphones. Aan jou die het vermogen verliest om verrast te worden,
schrijf ik je omdat je diep vanbinnen me kent. Ik wil dat je op me let
Nu je de enige waarheid bezit, de jouwe, en die valse stabiliteit je ogen slaat met een advertentie van gepolariseerde brillen, kun je me nu horen. Maar ... waarom zou je naar me willen luisteren? U die de halve wereld hebt gereisd en die zichzelf verdedigt met deze Engelsen; deze zal nooit zo goed zijn als je zou willen.
Je hebt zo vaak geen lucht meer ... Je voeten zijn snel door het brandende zand van eindeloze stranden gelopen, jij die je tennisschoenen houdt geript dansen op de beste festivals van jouw land.
Jij die al een paar littekens hebt die je met trots aan je vrienden laat zien , degenen die hun gebreken aan het licht brengen of die ze in een rechtszaak hebben gediend als bewijs van hun durf.Toch durf ik je te schrijven,
Ik durf je dingen in het gezicht te vertellen omdat je me heel goed kent, omdat ik jou ben. Ja, waar het pijn doet in jou, doet het pijn in me, die littekens zijn ook van mij. In die zin ben ik de persoon die je was, de jongen of het meisje die in je brandt en die gevangen zit in een massa botten en vlees, ook van angsten en spiegels. Stagnerende door regels uitgevonden door een dronken voorouder van macht. Ik wil dat je weer droomt
Ik wil, stel ik voor, dat je naar de sterrenhemel kijkt.
Ik wou dat dingen gewoon dingen waren en dat mensen het belang kregen dat ze verdienen. Ik wil dat je verrast wordt door de kleine details, dat je in de plassen springt en achter de duiven kunt aanjagen zoals die jongen in het park. Moge je niet aan de regen ontsnappen en zonder angst nat worden. Leef vandaag, want morgen kan het laat zijn, geef jezelf de tijd.
Deel het met de mensen die het verdienen, degenen die het verwelkomen, degenen die niet verontreinigen. Omdat het leven dit is, deelt het leven. Doe het alleen of begeleid, maar wees trouw aan je gevoelens, stel jezelf niet teleur. Wees consistent. Ik zeg vaarwel en zeg dat ik van je hou. Wie houdt er meer van je dan ik? Niemand.
Denk aan alle keren dat ik bij je ben geweest. Dat is de reden waarom ik u aanmoedig, vanuit de genegenheid die ons verenigt, stel ik voor dat u begint met iets eenvoudigs. Het kan een oorlog van waterblaasjes zijn, een uitdaging voor zwaartekrachtschaatsen of een tijd alleen en zorgen voor het schoppen van een bal ... en dat kind een nieuwe kans geven. Denk dat de wereld vol is met mensen die je hebben gefaald, maar er zijn er ook die nooit zullen falen ... en de eerste nooit een goed voorbeeld zal zijn van de laatste.