Een van de gedachten die de meeste malaise opwekt bij mensen die een proces van beëindigen en verlaten van een giftige relatie achter de rug hebben, is de angst om de persoon niet te vergeten.Deangstdie ontstaat als je voelt dat die persoon nog steeds aanwezig is, ook al ben je niet langer fysiek aanwezig in je leven, en dat heeft te maken met de onzekerheid van niet weten of het op een gegeven moment zal veranderen en die persoon zal echt "verdwijnen" helemaal.In dit proces worden ook belangrijke emotionele gevolgen veroorzaakt wanneer alle goede herinneringen plotseling verschijnen. Sensaties waartussen nostalgie en woedemix voor de intermitterende flitsen knipperen die die bron van constant lijden uitstraalde.
Natuurlijk vragen deze mensen zich af: hoe kunnen de herinneringen aan iemand die ik zo heb geleden en aan wie ik moet ontsnappen zo mooi blijven en zoveel malaise veroorzaken? Is zij "de persoon" en moet ik haar niet laten ontsnappen, ondanks al het kwaad dat zij mij heeft aangedaan?Het punt is dat je deze persoon echt leuk blijft vinden. Dit is wat de meeste mensen ons laten lijden wanneer we van iemand afstappen omwille van onszelf en om onze eigenliefde te beschermen. Hoe kan ik iemand leuk vinden die me zoveel schade heeft toegebracht? Dit is de vraag die we ons altijd afvragen ...
Je zult deze persoon niet vergeten en er zelfs maar blij mee zijn
Het is mogelijk om iemand lief te hebben die ons niet heeft verdiend.
Het is mogelijk om deze persoon te herinneren met dezelfde genegenheid en zoetheid die uw herinneringen ons hebben nagelaten.
Die vragen krijgen we soms van een paar vrienden zoals "Hoe kun je hem niet haten omdat hij je heeft aangedaan?" "Hoe kun je hem na alles wat je hebt geleden niet anders zien? "En deze vragen, logisch voor het hoofd, zijn uiteindelijk onthutsend voor het hart.Het is natuurlijk mogelijk om van iemand te houden die ons heeft laten lijden. Dat is de logica van het hart. De passie en de aangename emoties die we leven zijn er nog steeds en brengen de goede momenten tot onze nagedachtenis. Herinneringen dat wanneer we iemand willen verlaten, ze ons schade toebrengen en ons laten lijden. Omdat ons hoofd deze vreemde paradox niet begrijpt. Maar deze paradox bestaat en is menselijk. Het is nutteloos gefrustreerd te zijn om te proberen het hart te overtuigen om niet te voelen wanneer dat precies is wat het doet.
Het hart voelt voorbij wat ons hoofd moet beperken. Je denkt misschien dat er hoofden zijn die het hart beperken, en daarom bouwen ze een sterke om hen heen en ontlasten ze de beats tot hun echo onbeduidend wordt. Maar denk ook dat de hele kracht, of muur, defensief is en ons afhoudt van wat we echt voelen.Geestelijke gezondheid zal onze bondgenoot zijn op dit pad
Het is moeilijk om deze realiteit te accepteren, maar het bevrijdt ons van een behoorlijke hoeveelheid nutteloze inspanningen te doen. Dit betekent echter niet dat we onze hoofden niet kunnen gebruiken, omdat het de geestelijke gezondheid is die ons zal helpen onze eigenliefde intact te houden.Het niet kunnen vergeten van iemand die belangrijk is geweest in ons leven (ongeacht hoe slecht die persoon ons heeft gedaan), betekent niet dat die persoon "de persoon" is."Weiger te lijden voor de liefde, vind uw plaats in eenzaamheid en laat het verlangen om lief te hebben niet boven alles staan".- Walter Riso -Onthouden is menselijk en natuurlijk, net zoals het is om door te gaan met het opbouwen van ons leven. Bovendien helpt
het maken van een dergelijke leerervaring ons te beschermen.
Doe alles wat je wilt, schrijf je in voor de activiteiten die je altijd al wilde doen, maar laat los ... schilder, dans, componeer liedjes, schrijf, bouw, creëer, hou van de mensen om je heen; hou van jezelf. Verantwoordelijkheid en eigenliefde Houd van jezelf, zorg voor jezelf, verbind jezelf met eigenliefde.
Verduidelijk wat je over jezelf hebt geleerd uit deze relatie. De ander de schuld geven voor het slechte, zal niet veel helpen. Maar
wetende dat je 'uit liefde' of de passie die je verblindde, kon tolereren, zal je helpen om een deel van de verantwoordelijkheid die je hierin hebt te nemen. "Een man reist de wereld rond op zoek naar wat hij nodig heeft en keert terug naar huis om hem te ontmoeten." - George Moore-
Denk ... wees eerlijk tegen jezelf. Stel jezelf de vraag:
"Welke limieten heb ik over eigenliefde?" Reageer rustig en met de tijd. "Welke limieten weet ik dat ik niet bereid ben in een relatie in te halen?"Bouw jezelf op basis van deze ervaring en geef jezelf de schuld niet als je het niet kunt vergeten. Denk dat het niet mogelijk is om te vergeten wie we al liefhebben, maar we kunnen nieuwe herinneringen opbouwen met nieuwe ervaringen die de liefde voeden die we verdienen.