Wijze is degene die een glimlach kan tekenen om haat te wreken. Om dit te doen is geen sprake van hypocrieten, laat staan van lafaards, het is een teken van elegantie, van de geest die weet en begrijpt dat er veldslagen zijn waarvoor het niet de moeite waard is om te vechten. Omdat het hart met haat zaaien, inhoudt dat de wortels van intelligentie worden gescheurd.
Een ding dat we ons allemaal op een bepaald moment bewust worden, is dat er veel soorten mensen in onze buurt zijn. We kunnen ze identificeren door hun manier van omgaan met hun omgeving. Aan de ene kant zijn er mensen die het gevoel hebben dat het hele universum een schuld aan hen heeft: zij zijn degenen die wrok koesteren na wrok. Aan de andere kant zijn zij die herkennen wat er is en reageren met de sereniteit van iemand die zijn eigen weg volgt, zonder gewicht of vijandigheid. "Er is een oud boeddhistisch gezegde dat ons herinnert aan een zeer illustratieve metafoor:" haat is als een brandende steen. "
Degene die het draagt, wil het bij de eerste kans naar anderen werpen, maar wat het doet is zichzelf verbranden. Tegenwoordig, en vanwege de diepe crisis waarin we leven in de meeste structuren, is de hartslag die op de een of andere manier het ergste van de mens naar voren brengt, toegenomen.
We weten dat dit niet iets nieuws is. We nodigen u uit om na te denken over dit onderwerp.
Haat: een primitief en gepassioneerd mechanisme Je zult misschien verrast zijn door deze gegevens, maar onze hersenen geven eerst prioriteit aan wantrouwen ten aanzien van empathie.
Het is een verdedigingsmechanisme waarmee onze voorouders dit filter van waarneming gebruikten om te waken tegen wat anders was, omdat alles dat anders was dan de groep, vaak een bedreiging inhield.
We weten dat de tijden zijn veranderd, dat onze realiteit anders is. Ons brein wordt echter nog steeds gedomineerd door die subtiele instincten die vaak opduiken in zijn meest primitieve. Henri Tajfel, de bekende Britse psycholoog, bekend om zijn onderzoek naar vooroordelen, haat en identiteit, heeft dit duidelijk gemaakt door zijn onderzoek:
de mens, als soort, zal zichzelf altijd als een tegenstander zien. Haat is verleidelijk voor veel mensen omdat het als een zelfbevestigingsmechanisme dient (je denkt anders dan ik, dus je bent mijn vijand.) Zelfbewust zijn van mezelf als het tegenovergestelde van jou, je verachtend, me machtig. Deze primitieve en onbegrijpelijke oplossing voor velen is gecreëerd op neurologisch niveau in een zeer reëel en tegelijkertijd verrassend. Je hebt zeker gehoord dat "tussen liefde en haat een heel dunne lijn is". Dat is waar. Onderzoekers van het Neurobiology Laboratory van de Universiteit van Londen hebben dankzij onderzoek aangetoond dat passie en haat dezelfde neurologische gebieden delen.
Dit verklaart ongetwijfeld bepaalde irrationele gedragingen die uiteindelijk de mens karakteriseren. Het vuur van het hart blussen: een daad van geloof
Iedereen voelt al haat voor iets of iemand. Het is ook mogelijk dat dit gevoel meer dan gerechtvaardigd was: iemand die opzettelijk schade heeft berokkend aan onszelf of een naaste persoon. Maar het moet duidelijk worden gemaakt: hoe gerechtvaardigd die emotie ook moge zijn, het is niet aan te raden om het te voeden, om het in staat te stellen zich in ons leven te vestigen alsof het een deur opent voor een vreemde om zijn huis te bezitten. "Een boos persoon verontreinigt zichzelf." M -Maz Scheler, filosoof-
We hebben allemaal gelezen en gehoord, zelfs de vermoeidheid die haat ons tot slaaf maakt, maakt ons gevangen tot bitterheid en wrok. Maar wat te doen? Is het nodig om te vergeven? Hoe die stap te nemen van haat naar onverschilligheid?
Het is de moeite waard om een moment te visualiseren wat haat is. Deze emotie wordt goed geboren in het midden van de hersenen en het activeringsniveau is intens en verwoestend, net als een sterke en snelle vlam.
Deze brandgevaarlijke emotie vernietigt ons vermogen om te handelen met waardigheid en volwassenheid.
Kan de rationele gebieden van de hersenen wazig achterlaten, waar empathie en het vermogen om met evenwicht te reflecteren worden gevonden. Bovendien stijgt de bloeddruk en zijn er verschillende fysiologische veranderingen die maar één doel hebben: reageren op de dreiging. Op deze manier leven betekent niet alleen dat we onze gezondheid verliezen: we sturen onze voortreffelijkheid als menselijke wezens weg. Het uitroeien van dit vuur houdt in de eerste plaats een sprong in vertrouwen in.
We moeten onszelf vertellen dat we opnieuw zullen vertrouwen.
Niet op wie ons pijn heeft gedaan, maar op onszelf en in de volle overtuiging dat we het verdienen om weer gelukkig te zijn.
Laten we dus wraak nemen en lachen met de trots van wie heel goed weet wat ze willen, wat de moeite waard is en wat niet de moeite waard is.