Hoewel het om afzonderlijke ziektes gaat, is de relatie tussen een schildklieraandoening en het risico op depressies al langer bekend. Zo is het een bekend feit dat patiënten met hypothyreoïdie lijden aan een afname, ontmoediging en apathie tot het punt van het presenteren van een depressieve toestand vanwege deze hormonale verandering die zo vaak voorkomt bij de bevolking.
Een paar jaar geleden een interessant artikel in Psychology Today heeft ons gewezen op een feit dat ons zou moeten uitnodigen om na te denken. Dr. Amir A. Afkhami, een psychiater aan de George Washington University, wees erop dat "er achter veel psychische problemen een eenvoudig probleem in de schildklier kan zijn. Soms kunnen artsen over het hoofd zien dat, achter sommige psychische problemen, er aandoeningen in de schildklier kunnen zijn.Share
Het vestigt de aandacht op het feit dat organ dit orgaan van iets meer dan 20 gram en gevormde vlinder zowel onze stofwisseling, ons interne evenwicht als ons welzijn beïnvloedt.Elke kleine verandering resulteert in een min of meer duidelijke fysieke symptomatologie. Het is echter ook bekend dat er patiënten zijn met psychotische stoornissen die verband houden met hypothyreoïdie.
Dit alles dwingt ons er rekening mee te houden dat als het gaat om psychiatrische problemen, het noodzakelijk is om eerder mogelijke veranderingen in de schildklier weg te gooien. In feite wijst Dr. Afkhami erop dat dit soort onvoorzichtigheid kan leiden tot zeer tragische situaties waarin sommige mensen een reeks behandelingen en therapieën ondergaan totdat uiteindelijk de echte trigger wordt ontdekt: een schildklieraandoening. Schildklieraandoening, een veel voorkomend probleem Volgens een studie van 2010 over de prevalentie van schildklieraandoeningen in de Verenigde Staten had bijna 10% van de bevolking een niet-gedetecteerde schildklieraandoening.
De incidentie was zelfs opmerkelijker bij vrouwen dan bij mannen, en in dat percentage was er een goed deel dat een depressieve stoornis vertoonde.
Dat wil zeggen, hoe nieuwsgierig het ook mag lijken, er zijn patiënten die een behandeling voor depressie volgen zonder verbeteringen of veranderingen te ondergaan omdat ze niet goed gediagnosticeerd zijn. Opgemerkt moet worden dat, naast depressieve symptomen, de aanwezigheid van hoge angst ook gebruikelijk is. Deze twee kenmerken zijn dus aangegeven in een diagnose die bekend staat als subklinische hypothyreoïdie.
Interessant genoeg is deze klinische realiteit al bekend sinds 1825, toen het werd beschreven als een "nerveus effect" van schildklieraandoeningen. Deze informatie is ook belangrijk om te onthouden, omdat, zoals uitgelegd in Journal Thyroid Research, bijna 40% van de mensen met een hypoactieve schildklier of hypothyreoïdie op een gegeven moment het risico lopen te lijden aan een depressie. Laten we kijken naar de symptomen die kunnen worden veroorzaakt door subklinische hypothyreoïdie: Droge huid.
Haaruitval. Vermoeidheid.
Problemen met geheugen en concentratie.
Diarree.
- Gewichtstoename.
- Jezelf koud voelen, zelfs in de zomer.
- Verhoogde slechte cholesterol of LDL.
- Ontmoediging.
- Moeilijkheden bij het uitvoeren van de eenvoudigste taken. Frequente Frequente irritatie en slecht humeur.
- Kwetsbaarheid, negatieve gedachten en fatalistisch.
- Vruchtbaarheidsproblemen.
- Subklinische hypothyreoïdie komt vooral voor bij vrouwen, die vaker voorkomen naarmate de menopauze ontstaat.
- Hoe wordt subklinische hypothyreoïdie behandeld?
- We weten al dat er een verband is tussen een schildklieraandoening en onze stemming. Het is meestal in subklinische hypothyreoïdie dat
- depressie het vaakst wordt gezien als het meest voor de hand liggende symptoom
- , samen met de eerder genoemde. De vraag die we ongetwijfeld in gedachten hebben, is of al deze realiteit, al deze tekens, worden behandeld.
- Het antwoord is ja, er is behandeling en de respons is meestal zeer positief.
Een onderzoek aan de Universiteit van Anhui (China) toont aan dat patiënten na zes maanden behandeling met levothyroxine (de synthetische versie van het schildklierhormoon) een duidelijke verbetering vertonen.
Je cognitieve processen verbeteren, je kunt je weer concentreren op je taken, je geheugen is weer terug, je voelt je gemotiveerd om jezelf te organiseren, doelen en doelstellingen vast te stellen ...
Anderzijds is er een belangrijk aspect waarmee rekening moet worden gehouden: als een persoon lijdt aan subklinische hypothyreoïdie en ook aantoont dat hij een depressieve stoornis heeft, zal hij geen verbetering krijgen met de antidepressiva. Deskundigen waarschuwen dat ze niet alleen niet nuttig zijn in deze gevallen, maar ook nadelige bijwerkingen hebben: slapeloosheid, gewichtstoename en een meer problematische en negatieve emotionele toestand. Dat wil zeggen, zoals we van meet af aan opmerkten:het is noodzakelijk dat elke arts die een depressieve patiënt voor zich heeft eerst analyseert of deze aandoening al dan niet verband houdt met een hormonaal probleem.
Als deze analyse niet wordt uitgevoerd, kunnen er mensen zijn die de verkeerde behandeling krijgen, een klinische benadering die hun persoonlijke realiteit nog verergert. We kunnen concluderen dat levothyroxine werkt, effectief is en na maanden is de vooruitgang opmerkelijk in alle opzichten: gewichtsverlies, sterker haar, groter optimisme en een gevoel van welzijn. Laten we onze endocriene gezondheid niet verwaarlozen. Hoewel we soms zeggen dat "we zijn wat we denken en voelen", moeten we een beetje nuance toevoegen: we zijn ook onze hormonen, en hun juiste balans garandeert ons welzijn.