Het kan zijn dat morgen te laat is om zich te verontschuldigen, te laat om te proberen, te laat om te geloven, te laat voor een knuffel, te laat voor een"Ik hou van jou"te laat voor een"Ik mis je" dat zal voor altijd duren ...
En dit is verschrikkelijk, vooral omdatwe geen belang hechten aan het leven als we een nieuw hart hebben. Maar morgen kan het zijn dat iemand die je kent, je laatste bericht stuurt of je laatste woorden zegt zonder het te weten. En die persoon kan jou ook zijn.
Dus je zult nadenken over wat je laatste bericht was, je laatste woorden of je laatste knuffel en je wilt dat het iets is dat opwindt, dat demonstreert en met oprechtheid alle liefde uitdrukt die ons verenigt met deze wereld.
De waarheid is dat het onmogelijk is om te weten wanneer we de laatste adem zullen inademen, wanneer we voor de laatste keer lachen of dat onze tranen uit onze ogen zullen ontspruiten.Deel
Hoe het ook zij, laat ons niet overrompelen
Hoe dan ook,Ik wou dat je al het dak hebt gezet voordat het regentzodat je niet overrompeld wordt ten tijde van het afscheid.
Omdat die van "het is nooit te laat"altijd te snel komt.En als dat zo is, doet het pijn. Maar hoewel het altijd pijn doet, helpt het voordeel van het gezelschap van de mensen van wie we houden niet om berouw toe te voegen aan deze pijn.Het is heel eng om niet vaarwel te zeggen. Maar het gebeurt zo dat, net zoals ons leven een begin heeft gehad, we weten dat het een einde zal hebben, en toch zijn we niet meer ontroerd, doen we wat we willen en omarmen we heel gemakkelijk wie we liefhebben.
Een angstaanjagend gemak en een angst die helemaal niet helpt, vooral omdat het ons de behoefte doet voelen om onze ogen te sluiten en ons te "overtuigen" dat we nog steeds tijd zullen hebben, dat ons hart jong is en dat er geen reden voor iets ergs dat kan gebeuren. Maar de waarheid is dat we allemaal afscheid moeten nemen in de een of andere vorm, en wanneer dat gebeurt,zegt dat vaarwel pijnlijker is als we de tijd daarvoor verspild hebben,
zwijgen woorden en kusjes vergeten, knuffels en om goedemorgen te zeggen. Neem geen afscheid zonder lange knuffels en liefdevolle woorden Als er iets is waarvoor het leven ons niet bereidt, dan is het de dood.
We weten alleen hoe we zuurstof kunnen ademen en koolstofdioxide kunnen verdrijven, ons lichaam weet niet te verdrinken. Want dat zou betekenen dat we ons hart leeg laten, en dat is onverenigbaar met het leven en bovenal met ons recht om vaarwel te zeggen.Dus vergeet niet te zeggen dat je liefde hebt alsof het de eerste keer was, want het is misschien de laatste keer. Klaag niet zo veel en geniet van een beetje meer van de gebreken en van het leven, met je banaliteiten en trots.Drink zoveel zuurstof als je kunt, adem vaak, lach naar de kinderen, vergeet de trots en leef alsof er niets beters te doen is op elk moment.
Delen
Want als je denkt dat je je laatste minuut bezig bent met werken, je slechtste shirt passeert of naar de luide muziek van de buurman luistert, zou je dit zeker willen doen door je geweldig te voelen en de mensen van wie je houdt uniek en speciaal te laten voelen.Ik weet zeker dat niemand zou willen dat zijn laatste grijns bitter was, dat zijn laatste woorden vier geschreeuw waren of dat zijn laatste actie was om de deur dicht te slaan.
Deel Maar als het op deze manier moet zijn,laat de wereld weten dat we het leven om van te houden,
dank aan al die mensen die dag in dag uit geknuffeld, verzorgd en met liefde behandeld hebben.Het is waar dat sterven ons doodsbang maakt, maar erger nog zou zijn om te sterven zonder gebruik te hebben gemaakt van, zonder te hebben gehouden of gevochten om beter te zijn. En we moeten dit allemaal elke dag onthouden, maar vooral in die die harder zijn en onze dromen donkerder worden.
Omdat het dan nodig is om te onthouden dat
leven is gewoon ongelooflijk, dat vol is van pros en dat het leven geen nadelen heeft. Dat wezen met de mensen van wie we houden verdient een glimlach, geen angst of zeuren.
Verwacht dus niet dat het te laat is om bij je dierbare te zijn, te leven alsof je vandaag sterft en te leren alsof je voor altijd zou leven. Vergeet niet dat de dag die telt vandaag is, want morgen bestaat misschien niet. Delen