Medicijngebruik door tieners is de bron van veel geestelijke gezondheidsproblemenin dit stadium van het leven en ook in latere stadia. Een tiener met een drugsmisbruikstoornis heeft bijvoorbeeld meer kans op stemmingswisselingen, angststoornissen, leerstoornissen of gedragsproblemen.
Laten we niet vergeten dat wanneer een tiener aan haar limiet zit, ze op zoek is naar een snelle oplossing, wat dan ook, om onmiddellijke opluchting te voelen. Ze zijn het beu om naar volwassenen te luisteren over wat ze kunnen en moeten doen. De consumptie van alcohol of drugs biedt hen deze uitlaat. Dit leidt vaak tot wat bekend staat als comorbiditeit of geassocieerde morbiditeit.
Wat is co-morbiditeit?
Comorbiditeit is een aandoening waarbij een persoon tegelijk meerdere psychische aandoeningen heeft. Meestal moeten deze ziekten individueel worden behandeld en behandeld. Een van de meest voorkomende vormen van gepaarde ziekten is drugsverslaving en depressie, vooral bij adolescenten.
Het interessante van dit onderwerp is dat drugsgebruik niet altijd het startpunt is van een andere geestesziekte, maar een andere ziekte kan een risicofactor zijn voor het gebruik. Op deze manier kan een stemming of angststoornis ertoe leiden dat een tiener drugs gebruikt als een manier van 'zelfmedicatie'.
Bij comorbiditeit is er ook een interactie tussen de twee ziekten, zodat de symptomen van de ander verergeren en meestal leidt tot een verslechtering van de eigen symptomen.
Drugsverslaving is een geestesziekte
Drugsverslaving is een chronische en terugkerende ziekte die wordt gekenmerkt door de vraag naar en het dwangmatig consumeren van deze stoffen, ondanks de kennis van de schadelijke gevolgen ervan. Het wordt beschouwd als een psychische aandoening, omdat medicijnen de structuur en het functioneren van de hersenen wijzigen, waardoor het leven van de patiënt ernstig wordt geconditioneerd en beperkt.
De verslaving verandert fundamenteel de hersenen, omdat het de normale hiërarchie van behoeften en verlangens verstoort en vervangt door nieuwe prioriteiten met betrekking tot het verkrijgen en gebruiken van drugs.
Dwangmatig gedrag als gevolg hiervan verzwakt het vermogen om impulsen te beheersen ondanks de negatieve gevolgen. Deze gedragingen zijn vergelijkbaar met de basiskenmerken van andere psychische aandoeningen.
Hoewel het eerste besluit om drugs te gebruiken vrijwillig is, blijft het gebruik van deze stoffen het vermogen van een persoon om zelfbeheersing uit te oefenen veranderen may en kan ernstig worden beïnvloed. Deze verslechtering van zelfbeheersing is het kenmerk van verslaving.Studies van hersenbeelden van verslaafde mensen tonen fysieke veranderingen in hersengebieden die essentieel zijn voor beoordeling, besluitvorming, leren en geheugen, en gedragscontrole. Wetenschappers zijn van mening dat deze veranderingen de manier waarop het brein werkt veranderen en kunnen helpen bij het verklaren van dwangmatig en destructief gedrag van verslaving.
Risicofactoren voor drugsmisbruik bij adolescenten en psychische problemen
Drugsmisbruik en andere psychische aandoeningen hebben veel gemeen
, waaronder een aantal oorzaken. Sommige van de risicofactoren die kunnen leiden tot drugsmisbruik en mentale instabiliteit bij adolescenten zijn als volgt:Ontwikkeling van de hersenen
Volgens de Universiteit van Rochester ontwikkelt het menselijke brein zich pas volledig wanneer het 25 jaar of ouder is
. Effectief is de prefrontale cortex, verantwoordelijk voor besluitvorming en emotionele controle, nog steeds in ontwikkeling. Tot die tijd zoeken tieners en jongvolwassenen acceptatie en manieren om anderen te imponeren zonder rekening te houden met de gevolgen. Ze zijn nog steeds geneigd om impulsieve beslissingen te nemen, zonder emoties en rede te verbinden. Dit maakt hen bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van meerdere psychische gezondheidsproblemen. Ver verbaal geweld of lichamelijk geweldVerbaal of fysiek misbruik tijdens de kindertijd en de adolescentie kan fysieke en emotionele littekens achterlaten.
Jonge mensen die het slachtoffer zijn geworden van dergelijke misstanden zullen elke manier zoeken om de pijn die ze hebben geleden te onderdrukken
zelfs nog lang nadat ze dergelijke misstanden hebben opgelopen.
Littekens veroorzaakt door misbruik gaan meestal gepaard met een laag zelfbeeld, teleurstelling, paranoia en zelfs zelfmoordgedachten. Iets dat niet precies de reflectie op de schade die stofmisbruik in het lichaam veroorzaakt vergemakkelijkt, maar juist het tegenovergestelde. Vroege blootstellingStatistieken toonden aan dat
wanneer kinderen worden blootgesteld aan drugs en / of alcohol vaker verslavingsproblemen ontwikkelen
. Kijk maar naar de mensen in de dichtstbijzijnde cirkel.
Drugs- of alcoholgebruik kan een factor zijn die bijdraagt aan mentale instabiliteit, vooral op jonge leeftijd já, omdat medicijnen de ontwikkeling van jonge neurologische systemen en de reactie op stress kunnen beïnvloeden. DrukDe omgeving drukt jongeren voortdurend op wat ze moeten doen of niet
. Ouders, leraren en de media zetten tieners onder druk, die zich door alle partijen onder druk gezet voelen om perfecte mensen te worden.Al deze druk is ongetwijfeld een factor die ertoe bijdraagt dat jonge mensen zich angstig voelen en een laag zelfbeeld hebben.
Dit zorgt voor een constante, onnodige interne strijd om zelfverdediging die kan eindigen in verslaving, depressie en zelfmoordgedachten of neigingen. Volwassenen weten dat het onmogelijk is om iedereen tevreden te stellen. Tieners leren echter nog steeds.
Het belang van preventie in perioden met een hoog risicoVroeg drugsgebruik verhoogt de kans dat iemand verslaafd raakt.
Het voorkomen van drugs- of alcoholgebruik kan een groot verschil zijn in het verminderen van deze risico's. Als we kunnen voorkomen dat jongeren experimenteren met drugs, kunnen we drugsverslaving voorkomen.
Het risico van drugsmisbruik neemt toe in tijden van overgang. In de vroege adolescentie, wanneer kinderen van de lagere naar de middelbare school verhuizen, staan ze voor nieuwe en uitdagende sociale en academische situaties.
Tijdens deze periode worden kinderen voor de eerste keer blootgesteld aan drugsmisbruik (zoals tabak of alcohol). Wanneer zij met de middelbare school beginnen, hebben adolescenten de toegang tot drugs het dichtst en is het niet ongebruikelijk dat ze uiteindelijk getuigen van hun drugsgebruik worden.
Tegelijkertijd kunnen veel normaal gedrag van uw ontwikkeling, zoals de wens om nieuwe dingen uit te proberen of grotere risico's te nemen, uw neiging om drugs te proberen vergroten. Anderen denken misschien dat het gebruik van drugs hun fysieke ervaring verbetert, of intellectuele of sportieve prestaties, waardoor hun angst in bepaalde sociale situaties afneemt.
Anderzijds is het vermogen van adolescenten om goed te oordelen en beslissingen te nemen nog in ontwikkeling en kan hun vermogen om de risico's van al deze vormen van drugsgebruik nauwkeurig te beoordelen, worden beperkt.