Wanneer we in onze kindertijd bepaalde ontberingen ervaren, is het normaal dat kinderen niet hetzelfde willen lijden. En dus maken we soms de fout om hen te veel geschenken te geven "zodat ze niets missen". Het is echter noodzakelijk om hen te helpen de vergankelijkheid van materiële waarde te begrijpen en het belang van nadenken over wat we hebben voor datgene waar we naar streven. "Als je niet tevreden bent met wat je wilt,
het zal niet zijn met wat je ook mistDelenHet kan gebeuren dat je door een winkel gaat, een leuk stuk speelgoed koopt en neemt het met al je illusie, en de kinderen geven niet om het heden (ouders kunnen gelukkiger zijn om hun gezichten te zien verrassen dan de kinderen met het speeltje zelf).Ze blijven geboeid door wat ze deden, zeker met hun mobiele telefoon, tablet of computer.
Dit kan in eerste instantie frustrerend zijn. Het kan zelfs je verdriet doen binnendringen, omdat je hard moest werken om dit speeltje te kopen dat je niet wist te waarderen. Ze hebben natuurlijk een kamer vol met dingen om te spelen (zelfs als ze maar een deel ervan gebruiken), dus het is erg moeilijk voor hen om aandacht te schenken aan iets nieuws of dankbaarheid te tonen voor het gebaar. Het is in ons, als volwassenen, de taak om hen te leren de offers te herkennen.
Dat wil niet zeggen dat ze moeten werken als ze klein zijn, maar
we moeten hen laten zien dat er in het leven "niets uit de lucht valt buiten de regen" en dat om te bereiken wat ze willen, ze enige moeite zullen moeten doen. Het klinkt misschien een beetje sterk voor een kind van schoolgaande leeftijd, maar het zal een grote gunst voor haar zijn als ze dit concept kan internaliseren. We realiseren ons vaak niet dat
onze kinderen alles krijgen zonder op hun afkomst te letten how, hoe moeilijk het was om het geld te verdienen om het cadeau te kopen, hoe het geld wordt verkregen, enz. Zelfs als we ons in een goede economische situatie bevinden, moeten we ze niet laten wennen aan alles wat ze willen. Je weet nooit wat er kan gebeuren en we kunnen er niet zeker van zijn dat onze economische situatie in de toekomst even goed zal zijn. Hoe kun je ze laten begrijpen in een tijd dat je niet (zelfs als je wilt) een nieuw speeltje, een videogame of een mobiele telefoon van het nieuwste model kunt kopen?Leer uw kinderen waarderen wat zij hebben
Zodat de kleintjes de prijs van dingen waarnemen (bijvoorbeeld niet in geld, maar in een kwestie van inspanning of om prioriteiten te stellen, bijvoorbeeld) en niet veranderen in een dagelijkse vraagmachine , het is goed dat: Have - een verantwoordelijkheid in huis hebt. Vanaf de leeftijd van drie jaar kan het kind al deelnemen aan sommige van de taken van het huis en een verantwoordelijkheid op zich nemen, hoe klein ook. In het begin laat je ze de kristallen niet ordenen of de ramen schoonmaken, maar breng je schone kleren naar je kamer en bewaar je speelgoed bijvoorbeeld.
Geleidelijk kunt u nieuwe taken toewijzen, aangepast aan de vaardigheden die u al hebt ontwikkeld. Maar aandacht, het beste om dit soort gedrag te versterken is niet de materiële beloning, maar de woorden en de sociale erkenning, zodat ze trots kunnen zijn.
- Koop niet alles waar je om vraagt.
Advertenties in ruimten die speciaal zijn bedoeld voor het tv-publiek van kinderen, zijn ontworpen om het verlangen van kinderen te creëren. Sterker nog, ze presenteren speelgoed als fantastische, leuke gadgets. Als je hem een geschenk wilt geven dat overeenkomt met een van je verlangens, kun je er maar beter de tijd voor nemen. - Neem de tijd om het verzoek te verwerken en bevestig dat het iets is dat ze echt willen
en dat het geen impulsief verlangen is naar een stuk speelgoed dat ze op televisie hebben gezien of wat een schoolcollega heeft. Probeer je genegenheid niet te tonen door ze dingen te kopen. Doe het zoals elke ouder zou moeten doen, dat wil zeggen, met tijd en affectie.
- Stel een budget in. Wanneer kinderen iets ouder zijn en de mogelijkheid hebben om prijzen en geld te kennen, kunnen ze praten over de kosten van bepaalde dingen waar ze om vragen. Sta hen toe te helpen met geldbeheer en als u de kans hebt (en zij verdienen het), kunt u hen een toelage geven om te wennen aan het beheren van hun eigen beperkte middelen.
Tot slot, maak niet de fout om te zeggen "er ontbreekt niets voor mijn kinderen"
omdat geld of geschenken niet degenen zijn die geluk of liefde kopen. Onthoud dat "waar er te veel is, er iets ontbreekt. Wat er overblijft, kan niet vervangen wat er ontbreekt. "