Ik kan niet huilen als ik wil, maar soms huilend onbedoeld

In feite biedt de wetenschap nog steeds een onvolledig antwoord als je probeert uit te leggen waarom huilen gebeurt. Bovendien is dit bij de mens een reactie die verband houdt met sterke emotionele toestanden, hetzij geluk of verdriet. Bij sommige dieren, die ook tranen uit de ogen laten vallen, zijn we van mening dat de motivaties hetzelfde zijn. Huilen is praktisch de eerste manier om met de wereld te communiceren.

Het is de basis van onze communicatie tijdens de eerste maanden van het leven. Een manier om te zeggen "Ik ben hier" en "Ik heb anderen nodig"; gaat vooraf aan en overstijgt verbale taal. "De tranen in de schuur zijn bitter, maar bitter zijn de tranen die we niet vergieten."

- Iers spreekwoord -
Ieder gezond mens weet wat het is om te huilen. Soms schreeuwen we om een ​​leed dat we niet in woorden kunnen uitdrukken en soms omdat lachen een grens overschrijdt die in tranen verandert. Soms huilen we van emotie en zelfs zonder te weten waarom.

Als ik wil huilen, kan ik nietVeel mensen geloven dat huilen is een symbool van zwakte en daarom is de macho omgevingen of zeer autoritair afgewezen.

Hij wordt geassocieerd met het vrouwelijke en kan daarom een ​​reden voor minachting zijn. Maar zelfs de meeste macho-krijgers begonnen hun levens huilend. En als je jezelf tijdens je leven niet toestaat te huilen, dan is het voor een daad van repressie, niet vanwege een gebrek aan wil.

Er zijn momenten dat we ons vol tranen voelen, maar er is vaak een kracht die we niet kunnen identificeren die voorkomt dat tranen uit onze ogen vallen en onze gezichten volgen. Op zulke momenten voelen we ons bewolkt, als een hemel vol grijze wolken, en we weten niet precies waarom. Vaak heeft deze kracht die ons huilen blokkeert te maken met de angst die we voelen voor onze eigen emoties: we zijn bang om te beginnen en kunnen niet stoppen met huilen.

De zinsnede titel van dit artikel neemt een gedicht van Ruben Dario: "Jeugd, goddelijke schat, / dat niet terug / Als ik wil huilen, niet huilen ... / en soms huil ik zal komen zonder het te willen ..." Dit is hoe we ons voelen in diemomenten van het leven waar het kracht kost om door te gaan, maar een traan roept ons op om een ​​pauze te nemen.

En soms huil je zonder te weten waarom ... Je huilt zonder te weten waarom je niet de tijd hebt geïnvesteerd die nodig is om het geredde leed op een gezonde manier naar buiten te laten komen. We spreken van een lijden dat wordt verborgen onder alle taken die u mee in uw agenda en manifesteert zich in alle van hen, omdat ze een bepaalde tijd protagonist te zijn en genezen niet over.

Huil niet voor wat onderdrukt

maar in plaats daarvan, kan huilen als je het volkslied te horen of wanneer u kijken naar een tv-commercial die een andere emotionele toestand vreselijk dom zou hebben geleken.

Misschien kun je huilen als een melodie, een reading of zelfs een hond. Als er sprake is van onopgelost lijden, kan alles de trigger zijn voor die brutale traan die verschijnt wanneer je hem het minst verwacht.Bovendien kunnen, in tijden van grote interne transformatie, tranen op elk moment komen. Elke grote verandering betekent afscheid nemen van een andere tijd die niet langer bestaat en, hoewel het vol slechte tijden zat, een grote betekenis had in je leven. In tijden van verandering worden we erg gevoelig voor alles, en tranen komen vaak zonder een specifieke reden.

Lang leve het huilen! Huilen is altijd een gezonde daad. Ten eerste omdat het een innerlijke druk omzet in een uitdrukking van onze innerlijke wereld. Het is goed omdat het huilen een innerlijke kracht vrijgeeft, het uit laat en een gevoel van bevrijding en, tot op zekere hoogte, troost geeft. Huilen brengt een emotionele bevrijding met zich mee en creëert op deze manier een gevoel van welzijn.

Er is één feit dat nieuwsgierig blijft.

Emotionele tranen hebben een andere samenstelling dan de "basale tranen".

Basale tranen zijn die we produceren wanneer het oog moet worden gesmeerd of wanneer het geïrriteerd is (bijvoorbeeld bij het snijden van uien). De wetenschap heeft ontdekt dat emotionele tranen meer eiwitten en meer hormonen geassocieerd met stress hebben. Daarom is het idee dat huilen een op wetenschap gebaseerde verklaring is. Huilen is ook een taal, een vorm van communicatie.

Tranen verschijnen wanneer woorden niet voldoende zijn om een ​​emotie te definiëren. Zoals bijvoorbeeld wanneer je iets krijgt dat beslissend is voor je leven, of wanneer je getuige bent van elke daad die elke vezel van je wezen verandert. Daarom wordt er gezegd dat huilen zeer complex is, omdat het gepaard gaat met zeer diepe emoties en toch is er geen theorie om het volledig uit te leggen. Degenen die opscheppen over niet huilen lijden aan iets dat kan worden omschreven als emotioneel analfabetisme.

De psychoanalyticus Jean Allouch zegt dat we in een tijd leven waarin mensen niet willen huilen, zelfs als er duidelijke redenen en voldoende redenen zijn om dit te doen. Hij suggereert ook dat deze beperking ten grondslag kan liggen aan vele vormen van depressie. Huilen is geen teken van zwakte, maar van spontaniteit. Dus we kunnen zeggen zonder angst: leef de kreet!