Soms doet het leven pijn ... en soms schudt het zo hard dat het moeilijk lijkt om op te staan. Als we een pijnlijke gebeurtenis doormaken, worden we op de een of andere manier door intense emotionele processen gedreven. processen die we liepen door de traagheid van de werkelijkheid, maar als we willen uit hen te krijgen, zullen we veel kracht nodig, maar de bitterheid en de pijn zou ons verteren.
In feite is het een persoonlijke keuze om in pijn te blijven. En zo verankerd aan het lijden te vermijden we de innerlijke reis die acceptatie culmineert in het begrip van rust en persoonlijke ontwikkeling.
"Pijn bestaat niet om je te laten lijden. De pijn bestaat om je bewuster te maken. En als je bewust te worden, ellende verdwijnt. "
-Osho- Pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel ...
Zowel de pijn en het lijden zijn onderdeel van het leven. Het is belangrijk op te merken dat we deze twee termen vaak als synoniemen gebruiken. Om er goed mee om te kunnen gaan, is het echter belangrijk om te weten wat hen onderscheidt.
Pijn is in zijn psychologische dimensie een emotie die kan ontstaan in bepaalde situaties of bepaalde problemen. Het beïnvloedt ons lichamelijk, emotioneel en mentaal en het duurt tot de persoon erin slaagt te herstellen. In deze zin betekent pijn acceptatie en contact houden met wat we voelen. Het is vermeldenswaard dat de tijd evenredig met de grootte dat indien de pijn veroorzaakt, vanuit elk.
"Zodra de pijn voorbij is, hebben we de neiging om te vergeten. Hoe dan ook, de vooruitgang van de wetenschap, dankzij anesthetica en pijnstillers, liet ons minder gewend aan de pijn dan onze voorouders. Dit is een feit dat onze groeiende angst ervoor rechtvaardigt. "Share
Aan de andere kant gaat het lijden nog verder. Wanneer we de realiteit niet kunnen accepteren en doorgaan met ons leven, verschijnt er lijden. Deze toestand zal ons gedachten en emoties terugbrengen die ons in onbalans houden en die ons ziek kunnen maken. Lijden zou dus een onnodig gevolg van pijn zijn.
"En in het midden van de winter, leerde ik definitief dat er in mij een onoverwinnelijke zomer." -Albert Camus-
Het is belangrijk op te merken dat het lijdenheeft meer intensiteit en de duur dat de emotionele pijnen kan voor onbepaalde tijd duren. De pijn van het verliezen van een geliefde is bijvoorbeeld onvermijdelijk. Maar wanneer deze wond niet wordt genezen, ontstaat er leed. Dit belemmert de mogelijkheid van acceptatie en groei.
Groei door pijn
Posttraumatische groei vindt plaats wanneer een persoon accepteert wat er is gebeurd en zijn overtuigingen opnieuw opbouwt. Het is een proces dat lijkt op wat er gebeurt als een persoon zijn huis na een aardbeving opnieuw moet opbouwen. Na een pijnlijke gebeurtenis hebben we de mogelijkheid om na te denken over hoe we onze levens willen herbouwen.
Aan de andere kant bevorderen deze nieuwe overtuigingen die we aan onze gedachten hechten ook de ontwikkeling van veerkracht. Op dezelfde manier ontdekt de persoon tijdens dit reconstructieproces meestal de eigen sterke punten en eigenschappen die voorheen niet bekend waren.
"Kijk naar een plek in jezelf waar sprake is van vreugde, en die vreugde zal de pijn te wissen." -Joseph Campbell-
In feite, niets heeft de macht om ons zuur te maken, maar om onze eigen houding. Volgens psychotherapeut Joan Garriga, kan elk verlies om te zetten in een kans om te groeien als persoon, om ons te verlichten en om ons te bevrijden van gehechtheid en identificatie.
Tegelijkertijd, het grote risico van pijnlijke processen is niet om ze te overwinnen en te accommoderen, naast existentiële posities die lijden voeden: klacht, slachtofferschap, wraak, inflexibiliteit, trots ... In deze zin moet benadrukt worden dat pijn een inherent proces van bestaan is en het is belangrijk om te groeien en te begrijpen waar we deel van uitmaakten op een meer verrijkende manier.
"Ik was een gelukkige man in het leven, niets was gemakkelijk voor mij." S -Sigmund Freud-
Onderweg leert men ...
Meestal leert men wat pijnlijk is en wat uiteindelijk kan veroorzaken lijden.
Wanneer we in contact komen met de meest pijnlijke pijn, worden we ons bewust van onze kwetsbaarheidterwijl we onszelf in een positie plaatsen die ons, als geen ander, in staat stelt onze grootsheid te kennen. Onze waarde. En het is op deze weg dat je leert dat alles verandert en dat de zon altijd verschijnt na een bewolkte hemel met de schoonheid en kracht van de nieuwe dageraad. Het is op dit moment dat we de kracht ontdekken die in ons interieur woont, een pijnlijk pad overwint en de traagheid die ons ertoe heeft gebracht er doorheen te lopen. Op het pad van de pijn wordt ook opgemerkt dat er vanuit chaos altijd een nieuwe orde is.
Een nieuwe volgorde waarin leren en ervaring samenkomen om vooruit te blijven gaan. Steeds sneller, steeds verstandiger, elke keer met meer sereniteit en besef dat de tijden van pijn het potentieel hebben om tijden van grote transformatie te zijn ... en - waarom niet? - van grote kansen.
"De mooiste mensen die ik ontmoette waren degenen die de nederlaag kenden, het leed kenden, de strijd kenden, het verlies kenden en een uitweg uit de diepten vonden."- Elisabeth Kubler Ross -