Als we beginnen met trainen, is het gebruikelijk dat we wat tijd en moeite doen om eraan te wennen. We hebben veel zelfbeheersing en veel wilskracht nodig om van de sport een effectief onderdeel van onze routine te maken. Nu, zodra de gewoonte is geïnstalleerd, is het mogelijk dat deze gewoonte een absoluut onmisbare activiteit in ons leven wordt zonder zelfs maar te beseffen.
Sporten biedt ons vele voordelen, van een betere fysieke vorm, een gezonder uiterlijk tot een toename van onze positieve emoties. Maar kan het een punt bereiken waar het schadelijk wordt? Natuurlijk wel. Als sport het centrum van ons leven wordt, kan het een obsessie worden vanwege de goede gevoelens die het met zich meebrengt. De oefening en zijn sensaties zullen nooit genoeg zijn, en we zullen altijd meer willen. Een van de voorbeelden hiervan is raceverslaving. "Mijlen in uw dagelijkse training stoppen, is alsof u geld op de bank investeert. Je zal nooit tevreden zijn met het resultaat. "
Hal Higdon- De voordelen van het runnen van
Sporten draagt bij aan een staat van gezonde gezondheid.
Aan de ene kant helpt het cardiovasculaire problemen en andere chronische ziekten voorkomen, en vermindert het het risico van voortijdige sterfte. Aan de andere kant verbetert het ons humeur en bevordert het positieve emoties. Bovendien heeft het ook invloed op de kwaliteit van de slaap. Wat zijn de specifieke voordelen van hardlopen? "Hardlopen is ideaal als een antidepressivum, omdat het moeilijk is om te rennen en medelijden voor jezelf op hetzelfde moment."
-Monte Davis-
De euforie die de gang voelt - ook bekend als runner's high
- is nogal een fenomeen bestudeerd. Dit is een neurobiologische beloning die komt als we lange afstanden afleggen. De gevolgen zijn goed gedefinieerd: het verbetert de stemming, produceert een gevoel van welzijn en veroorzaakt een afname van pijnsensaties. Waarom ontwikkelen we raceverslaving?
Wat moet er gebeuren om racen een verslavend gedrag te maken en daarom schadelijk als het eerder voordelig was?
De realiteit is dat hardlopen een aantal fysiologische, psychologische en socioculturele factoren met zich meebrengt die hiertoe bijdragen. Op fysiologisch niveau, wanneer we ons endogene opioïde systeem gebruiken, worden de hersenen geactiveerd. Opioïde stoffen die door het lichaam worden aangemaakt, werken in dit systeem en dragen bij aan een analgetisch effect en verhogen het emotionele welzijn.
"Iedereen die al liep weten dat de grootste waarde van de race is dat het elimineert spanning en maakt het mogelijk vrij van storende ding dat de dag heeft gebracht te breken."
-Jimmy Carter- Psychologisch
de factoren die van invloed dit proces heeft zijn uitgangspunt juist in deze verbeterde gemoedstoestand die we commentaar te geven. Regelmatig oefenen van de race impliceert een toename van het gevoel van eigenwaarde, zelfvertrouwen en het versterken van sociale relaties. Ten slotte, sociaal-culturele factoren die verband houden met de zoektocht naar een lichaam beeld volgens de huidige normen, die kan worden bereikt door deze praktijk van sport hoog calorieverbruik, spelen ook een rol.
Het gevaar schuilt in het feit dat hardlopen de belangrijkste manier kan zijn om een groot aantal persoonlijke voordelen te behalen. Wanneer verschijnt de raceverslaving?
Het is duidelijk dat de gewoonte om alleen te werken geen enkele reden heeft om slecht te zijn. In feite, als de persoon
in staat om een regelmatige en evenwichtige praktijk te behouden, het zal alleen maar plukken voordelen en positieve gevolgen de race zonder schadelijk is voor hun dagelijks leven. Hardloopverslaving vindt plaats wanneer de vrijetijdslijn wordt gepasseerd en een verplichting wordt, een obsessie, die de routine regelt als het belangrijkste leidende element. Op deze manier verliezen we ons vermogen om gedrag te beheersen en vergroten we de kans op blessures en malaise.
Maar niet alleen dat, wanneer we geconfronteerd worden met een verslaving, ons gedrag wordt veranderd door het feit dat we de oefening willen uitvoeren. Op die manier worden we angstiger en irrationeler en komen de rest van de dingen in ons leven op de achtergrond.
Ons sociale, gezins- en beroepsleven wordt belemmerd omdat ons primaire doel is rennen, niet om ons geven als we eerst andere dingen die voor ons belangrijk waren, loslieten.