We hebben allemaal erkenning nodig.Eerst en vooral moeten we onszelf valideren in onze capaciteiten, ons imago en onze waarde. Daarnaast is erkenning ook de pijler die de basis legt voor het zelfrespect van kinderen, de impuls die de werknemer nodig heeft in zijn activiteit en de kracht die een sterke relatie tussen de leden van het paar opbouwt. Daarom is het belangrijk dat de persoon zich geliefd, gewaardeerd en gewaardeerd voelt ...
Het concept van herkenning, hoe nieuwsgierig ook, wordt soms verkeerd begrepen.Sommige mensen zien u als een negatieve dimensie.Tenslotte zijn mensen die continu op zoek zijn naar de positieve versterking van anderen niet in staat om voldoende emotionele onafhankelijkheid te behouden. Ze zijn, in de ogen van velen, persoonlijkheden die hun zelfrespect opbouwen op basis van de antwoorden die anderen bieden.
"Veracht niemand; zelfs een atoom maakt een schaduw. " -PaGoras van Samos-Met het oog hierop moet gezegd worden dat de sleutel tot herkenning in evenwicht is. Immers, als er iets is dat we niet kunnen uitsluiten, is de grote relevantie die herkenning heeft in ons relationele, sociale en emotionele weefsel. Bovendien, als we de piramide van Maslow's behoeften herinneren, zullen we zien dat herkenning een prominente plaats inneemt. Het is op dit punt in de hiërarchie dat deze subtiele harmonie wordt gevonden tussen zelfherkenning of het vermogen om zich competent te voelen met het belang dat anderen ook waarderen wat we zijn en doen.Erkenning, een vorm van persoonlijke en sociale waardigheidDe mens leeft in een constante dualiteit. We voelen ons allemaal graag aanwezig in een omgeving. Tegelijkertijd willen we echter ook afwezig zijn. We voelen ons dus vrij, onafhankelijk en soms gescheiden van onze dagelijkse instellingen. Echter,
iets dat niemand leuk kan vinden, is onzichtbaar zijn
. Word die figuur die niemand ziet of waardeert en die niet in aanmerking wordt genomen.Wie weet heel goed van dit zijn de kinderen in de achterste rij van de klas, in een hoek van de speeltuin, met niemand om te praten en te genieten van een rijke en kleurrijke jeugd. Net zoals tieners goed weten dat niemand waarde hecht, maar iedereen straft. Ook de persoon die zich niet gewaardeerd voelt door de partner, leeft op de diepste plek van eenzaamheid en emotionele verlatenheid.Erkenning is een paranormaal hulpmiddel dat ons valideert met onze referentiegroepen.
Dit op zijn beurt brengt ons waardigheid als mensen.Immers, iemand herkennen betekent zichtbaar maken. Het is om aanwezigheid te geven, is om "te zijn", "te zijn" en om te groeien in vrijheid
. Het is om iemand te waarderen voor wat het is, een affectie te geven die persoonlijke groei stimuleert, maar dat niet beperkt of ongeldig maakt. Herkenning genereert zelfacceptatie, zodat we op de een of andere manier ook de spier van ons zelfbeeld kunnen versterken.Aan de andere kant is een aspect dat we niet moeten vergeten over zelfrespect, dat in deze zelfevaluerende waarneming ook de manier is opgenomen waarop we geloven dat anderen ons zien. Het ene kan niet van het andere worden gescheiden.Wij zijn sociale wezens en wat anderen ons vertellen of over ons denken, zal op de een of andere manier invloed hebben op wie we zijn.
Erkenning is belangrijk, maar we kunnen er niet alleen op vertrouwenWe zijn ons ervan bewust dat maar weinig dingen pijnlijker zijn dan afwijzing. Het ervaren van verlating of minachting in onze sociale groep activeert onze paniekalarmen. Immers, ongeselecteerde eenzaamheid en isolatie veroorzaakt door negatieve banden veroorzaken leed. Zoals we in het begin al aangaven, is het noodzakelijk om te weten hoe we de herkenning die we onszelf verzoenen, kunnen verzoenen met wat we van anderen ontvangen.. Ons leven alleen gebaseerd op positieve externe versterking genereert afhankelijkheid en ongemak. Daarom is het belangrijk om een eenvoudig aspect te onthouden.
De kwaliteit waarmee we onszelf herkennen, zal op zijn beurt invloed hebben op hoe anderen ons waarderen. Laten we een paar voorbeelden geven. Een werknemer die vertrouwt op zijn vaardigheden, die zich bekwaam en zelfverzekerd voelt, zal een positieve impact hebben op zijn werkomgeving. Je prestaties zullen goed zijn en gemiddeld zullen anderen je inspanningen herkennen.
Nog een voorbeeld. De persoon die zichzelf waardeert, die zich vervuld voelt, vrij en autonoom is, bouwt veel sterkere affectieve relaties op. Dit volwassen en veilige karakter wekt ook erkenning en bewondering op, maar nooit wederzijdse afhankelijkheid.Er is geen constante wapening nodig. Daarom zal ons geluk niet uitsluitend afhangen van het feit of we deze positieve erkenning op elk moment ontvangen. Het is mogelijk om een perfecte balans te vinden tussen de erkenning die we geven en die we ontvangen. Dit kan gedaan worden met de grootste oprechtheid en de meest oprechte genegenheid.
Concluderend kunnen we dit concept vandaag niet negeren.Erkenning is de basis van elke samenleving om een heel eenvoudige reden: het is een voorstander van inclusie.Bevestigt de aanwezigheid van degene die onzichtbaar is, ongeacht leeftijd, conditie, etniciteit of persoonlijkheid. Weten hoe te herkennen, is ook weten hoe lief te hebben. Immers, degenen die gezonde herkenning toepassen, zijn in staat om de ander te valideren voor wie hij is, niet voor wat hij zou willen.
Laten we daarom leren elkaar te herkennen, zichtbaarheid te geven aan mensen en behoeften door genegenheid, beschikbaarheid en nederigheid.