Tranen hebben een belangrijke biologische functie: ze wissen onze ogen. Ze stellen ons in staat een helderder zicht te hebben en zijn verantwoordelijk voor het oxygeneren van het hoornvlies. Bovendien werken ze als een natuurlijk glijmiddel en hebben ze antibacteriële stoffen die ons beschermen tegen infecties.
Tranen fungeren ook als indicatoren van wonden in ons lichaam. Ze activeren mechanismen zodat cellen die gespecialiseerd zijn in verdedigings- en genezingsprocessen naar het gebied gaan om het te repareren: dit betekent dat ze een directe relatie hebben met ons immuunsysteem.
"Als het leven jou in welke omstandigheden dan ook gewond heeft achtergelaten, verwacht dat ze zichzelf genezen en niet worden geopend ..." A -Alessandro Mazariegos-ShareMaar tranen hebben niet alleen een fysiologische actie. In feite zien de meesten van ons ze als uitdrukkingen van emotionele inhoud. De persoon huilt om grote droefheid, om een gigantische angst of om geluk.De persoon huilt omdat hij zich voelt. Tranen verzachten soms de storm
Huilen is een subjectieve manifestatie die aan de ene kant een communicatieve functie heeft: die van het uiten aan anderen van hoe we ons voelen, en probeert een gevoel van solidariteit in hen wakker te maken. Aan de andere kant hebben
tranen een therapeutisch doel omdat ze de spanningen verminderen die zich overdag hebben opgehoopt. Huilen is een emotioneel proces dat verschillende oorzaken kan hebben. De daad van huilen weegt zwaarder dan onze behoefte aan controle, en daarom, zo vaak als we het willen vermijden, eindigen we soms met huilen. Rouw wijst op gebrek aan controle, maar het breekt tegelijkertijd een barrière van expressie.
Dit komt omdat er twee gedifferentieerde zones in de hersenen zijn: een prefrontaal gebied, verantwoordelijk voor uitvoerende taken zoals redeneren, besluitvorming en waar de wil wordt gevonden, en een ander gebied waarvan de functie is om de reflexhandelingen te cultiveren, die gewoon automatisch en onvrijwillig. Emoties ontstaan in de laatste zone, die op zijn beurt het meest primitieve deel van de hersenen is.
Wat wetenschappers denken van huilen
We kunnen huilen als gevolg van het hakken van een ui, die simpelweg de normale staat van de reukzin in verband met de traanklieren aangeeft. We huilen ook bij bijzondere gelegenheden, waarbij oorzaken ziekten gehoorzamen. Dit type aandoening staat bekend onder de naam 'pathologisch huilen'.
Geavanceerd onderzoek van verschillende wetenschappers onthult dat huilende stoffen zoals endorfine, adrenocorticotrofine, prolactine en magnesium- en kaliumzouten vrijkomen en verantwoordelijk zijn voor de hoge niveaus van angst en opwinding in ons lichaam. Kort daarna ervoeren we een staat van ontspanning en vrede. Complementair, terwijl huilen tranen fungeren als een pijnstiller die pijn vermindert.
Rouw wordt veroorzaakt door negatieve stemmingen van hoge intensiteit, zoals spanning, woede of angst, maar ook door zeer sterke positieve emoties, zoals intense vreugde. Wat we in ieder geval ervaren, is het gevoel dat het feit dat voor ons ligt heel groot is. Is het goed om het huilen te onderdrukken?
Onderdrukking van huilen is schadelijk voor de gezondheid . In de meeste culturen wordt het zien van mannen die huilen niet goed geaccepteerd, omdat dit gebaar als een zwakte wordt beschouwd. Dientengevolge hebben mannen de neiging om hun emoties te onderdrukken, in tegenstelling tot vrouwen die associëren met gemakkelijk huilen.
De oorsprong van een dergelijke waarneming is te wijten aan foutieve onderwijsmodellen met seksistische 'criteria'.
Tegenhouden van tranen verhoogt frustratie, agressie en leidt tot blokkades.Bij een verlies van een geliefde ontstaat bijvoorbeeld een diepe droefheid: een rouwproces waarbij de beste hulp is om te huilen. Dit hoort bij het leven. Wanneer het niet wordt opgelost en onderdrukt, brengt het de verschijning van ziekten met zich mee, omdat een somatisatieproces plaatsvindt door de onderdrukking van emotionele pijn.
Daarom is huilen gezond als het evenredig is aan de reden die huilt. Aan de andere kant,
is huilen krankzinnig wanneer de oorzaken die het veroorzaken onbekend zijn en het gaat gepaard met een gebrek aan slaap of eetlust, gewichtsverlies, ongemotiveerd zijn en zelfs willen sterven. Deze onevenredige situaties kunnen ons doen vermoeden dat er een emotionele aandoening bestaat waaraan speciale aandacht moet worden besteed, omdat dit een professionele behandeling vereist.
Aanvullende aspecten Hoewel de fysiologische processen die ingrijpen in het mechanisme van huilen en de psychologische elementen die erbij betrokken zijn, bekend zijn, zijn er aspecten die onbekend zijn en daarom een mysterie blijven. Huilen lijkt een exclusief menselijke eigenschap te zijn; geen andere soort treurt om hun emoties.
Sommige theorieën geven aan dat het meest elementaire huilen het resultaat is van fysieke pijn, terwijl de meer complexe degenen zeggen dat het het evolutionaire resultaat is van een vorm van non-verbale communicatie die tot doel heeft om hulp van anderen te krijgen. Dit gebeurt bijvoorbeeld in het gehuil van een baby die de aandacht van zijn moeder zoekt.
In elk geval is het waar dat spenen onder normale omstandigheden een bevrijdende handeling is.
En dit is omdat het je toestaat om gevoelens en emoties te uiten zonder woorden. Er zijn vormen van pijn die geen spraak toelaten, maar die een fysiek gebaar vereisen. Dit is rouwen: een lichamelijk gebaar dat tot een staat van vrede leidt wanneer het spontaan is.
