Het is geen tegenspraak:momenten van eenzaamheid, stilte en ontkoppeling zijn nodig om onze vitale impuls met meer authenticiteit te motiveren. Het is net als op een resetknop drukken waarin elk stuk zinvoller is, waarbij we de mentale helderheid vinden om mensen beter te begrijpen, filters in te stellen, prioriteiten te stellen en persoonlijke doelen te stellen.
Miles Davis was een hoesttrompettist en jazzcomponist, het best bekend in de geschiedenis. Eens, toen enkele jonge muzikanten hem om advies vroegen over hoe hij zijn niveau van meesterschap en originaliteit kon bereiken, gaf Davis hen een antwoord dat ze nooit zouden vergeten: "Als er geen stiltes zouden zijn, zou muziek niet zijn wat het is." "De waarde van een man wordt gemeten aan de hoeveelheid eenzaamheid die hij kan verdragen"
-Friedrich Nietzsche- Hij gaf ook aan dat
het leven een score is, waarbij men het ritme kan vinden door momenten van activiteit te combineren met momenten van eenzaamheid, stilte en reflectie. Alleen dan kunnen we de inspiratie en de melodie in ons vinden, die we anders niet konden horen.Het is ongetwijfeld verstandig en duidelijk advies. Hoe logisch het ook lijkt, we passen het echter niet altijd effectief toe. In onze huidige wereld, hoe nieuwsgierig het ook mag lijken, is er in een grotere mate een soort gecamoufleerde en soms pathologische eenzaamheid waarover we niet altijd horen.We verwijzen naar die waarin we verdwijnen in hyperactiviteit (op zoek naar een valse hyperproductiviteit) en hyperstimulatie. We brengen de dag door met werken, verbonden zijn met technologieën, dingen doen, doelen vervullen, anderen bevredigen, gehuld in het lawaai van onze steden. En toch zijn dit onophoudelijke gerucht en deze niet te stoppen activiteit niet altijd de moeite waard die ons bezorgt of de tijd dat ze ons beroven.
Als we hieraan toevoegen dat
onze relaties ons soms meer eenzaamheid bezorgen dan geluk
, zullen we begrijpen waarom elk jaar de tarieven van depressie en andere soorten gezondheidsproblemen toenemen die we niet kunnen verwaarlozen ... De momenten van eenzaamheid is gunstig voor ons breinAllereerst moeten we een belangrijk feit onder de aandacht brengen. De eenzaamheid die ons ten goede komt en die terugkeert naar onze fysieke en psychische gezondheid is die welke de momenten van eenzaamheid en afzondering combineert met de latere verbinding met de wereld, met zijn geluid, zijn vorm, zijn kleuren en zintuiglijke rijkdom en hoger allemaal met zinvolle sociale relaties, zij het met vrienden, met de partner, met het gezin, met collega's ...
De mens is niet bereid om in een volledig en permanent isolement te leven.
Een indrukwekkend voorbeeld is ongetwijfeld de anechoïsche kamer van Orfield Laboratories in Minneapolis, Verenigde Staten. Het is een ruimte waar verschillende bedrijven het geluid van hun producten bestuderen: telefoons, motorfietsen, wasmachines ... Het is een ultrastille kamer waar 99,99% van het geluid wordt geabsorbeerd door de wanden van staal en glasvezel, en waar ze meestal zijn verrichtte tal van psychologische experimenten.
Er werd vastgesteld dat niemand gemiddeld meer dan een half uur in de echovrije kamer kon blijven. Mensen vertrekken vaak in wanhoop en raken in paniek omdat ze zo'n holle, verstikkende en lege stilte niet kunnen weerstaan.Delen
In deze ruimte isrust zo extreem dat het gebruikelijk is om de geluiden van het hart of onze eigen bloedcirculatie te horen.
Iets waar het brein niet op is voorbereid, iets dat ingaat tegen onze aard, onze genetische programmering: we zijn tenslotte sociale wezens die contact moeten maken met hun naaste omgeving en als we geen stimulans hebben, zijn we gewoon in paniek. . Aan de andere kant, terwijl totale isolatie van invloed is op ons psychisch evenwicht, profiteert het incidentele en tijdgebonden.
Wetenschappers vertellen ons dat de momenten van eenzaamheid die de hele dag goed verdeeld zijn, eruitzien als "elektrische schokken" die ons opnieuw kunnen opstarten, ons in staat stellen energie, betekenis en inspiratie te herstellen. Plan uw momenten van eenzaamheid om de gezondheid te verbeteren We leven in een samenleving die gek is op onafhankelijkheid, maar desalniettemin steeds meer vervreemd, overbelast en versneld wordt. De vooruitgang van nieuwe technologieën maakt het gemakkelijker voor ons om meer verbonden te zijn dan ooit. Onze steden zijn steeds meer overbevolkt. Daarnaast worden we steeds meer omringd door kunstlicht, zijn we minder lichamelijk actief omdat we de mogelijkheid hebben om veel dingen te doen zonder te vragen om meer hartslagen.
Artsen, neurologen en psychologen vertellen ons dat
onze hersenen "met elkaar verbinden" op een heel andere manier dan ze 100 jaar geleden hadden verbonden.
We ontvangen de hele dag zoveel prikkels en op zoveel fronten dat het bijna 'vitaal' is dat we al deze sensorische chaos een beetje beter beheren. We hebben behoefte aan kalmte, we hebben af en toe stilte en eenzaamheid nodig om al deze informatiestromen te integreren. Het doel is om betekenis te vinden.Er zijn echter mensen die het niet weten, en erger nog, sommigen hebben een bijna atavistische angst om alleen met elkaar te zijn in eenzaamheid om te praten, te reflecteren. Deze ontmoeting kan bijna net zo eng zijn als een half uur in de echovrije kamer van Orfield Laboratories.Omdat je in deze ruimte de geluiden van je eigen lichaam kunt horen,
momenten van eenzaamheid op comfortabelere plaatsen, de leegte van je wezen, angsten, angsten
, de knopen van hangende zaken en de naaktheid van één persoon kunnen brengen niet-herkende onvrede. Laten we dapper zijn, laten we een paar momenten van eenzaamheid plannen, zodat we koffie met onszelf kunnen drinken en de geest kunnen opruimen, de zorgen kunnen laten kalmeren om onze ware behoeften te zien. We zullen eenzaamheid gekozen en punctueel onze authentieke balsem maken. Delen