Genezing van wonden betekent dat wat er is gebeurd, geen invloed meer heeft op ons leven

Het helen van emotionele wonden betekent niet dat je vergeet, het betekent boven alles, om te voorkomen dat ze onze levens beheersen. Zoiets als dit vereist een nauwgezet transformatieproces waarin we begrijpen dat we niet hetzelfde zullen zijn, omdat healing geen terugkeer is, maar een bekwame reconstructie om iemand nieuw, sterker en waardevoller te vormen.

We hebben allemaal wonden die aandacht nodig hebben.We leven in een wereld waar er veel vormen van geweld zijn, sommige meer expliciet en wat verborgen en stil. Seksisme, discriminatie, pesten, fysiek of sociaal pesten, de gevolgen van familieproblemen en zelfs culturele boodschappen over schoonheid en succes zijn enkele van de dingen die ons een stempel kunnen drukken. "Wanneer de rede in staat is om te begrijpen wat er is gebeurd, zijn de wonden in het hart al te diep."

-Carlos Ruiz Zafon-
In de afgelopen eeuwen heeft

de westerse psychologie geprobeerd wonden te helen met een breed scala aan benaderingen en technieken die enig succes hebben behaald. Dit is een wetenschap die is georiënteerd vanuit zijn essentie om deze pijn te verlichten, passende technieken te bieden om onze denkpatronen en gedrag te verbeteren om een ​​verandering te bereiken, een fundamentele verbetering. Dit alles is echter niet mogelijk als de persoon, als de patiënt zelf, niet genezen wil worden. Wat er ook zo vaak gebeurt, is dat, lang niet het probleem, de specifieke gebeurtenis of het traumatische verleden opgelost is, mensen ervoor kiezen hun tanden te sluiten, hun hart te sluiten en verder te gaan zonder naar de achteruitkijkspiegel te kijken.

Dit is een slechte strategie en een andere fout die we meestal maken, is te denken dat de tijd alles heelt, dat er niet meer nodig is dan dagen, maanden en jaren laten voorbijgaan, zodat alles wordt opgelost. Echter,

tijd geneest niets, wat heelt is wat we met die tijd doen. Genezing Wonden: op zoek naar primaire pijn

Ana is 30 jaar oud en bijna acht maanden geleden verloor haar vader na een beroerte.

Haar omgeving, haar partner, vrienden en familie waren verrast door de manier waarop ze met de rouw omging. Ze vroeg geen verlof aan, zelfs na de begrafenis concentreerde Ana zich bijna obsessief op haar professionele projecten en werkte ze verwoed.Niemand zag haar huilen of enige vorm van emotionele opluchting uiten.

Je gedrag is actiever dan ooit, zo erg dat het niet thuis of zelfs maar voor een seconde stopt; het is alsof je probeert de hele tijd bezig te blijven, niet te denken, niet te voelen. Ze heeft echter zo'n punt van uitputting en stress bereikt dat ze besloot een arts te zoeken om haar 'iets te slapen of te ontspannen' te geven. Uw arts besluit u echter door te verwijzen naar psychologische counseling.Zo, eenmaal geanalyseerd het geval van Ana, heeft de psycholoog twee dingen heel duidelijk. De eerste is dat zijn patiënt geen enkele vorm van rouw heeft ervaren. De tweede is dat

een 'staat van overleving' heeft gecreëerd die zo effectief is dat het een diepe primaire pijn verbergt. Ana moet wonden genezen, wonden die misschien verder gaan dan het simpele verlies van haar vader, traumatische gebeurtenissen die zich in haar verleden kunnen voordoen en nu, met de dood van haar vader, opnieuw zijn gereactiveerd om een ​​'geheel' te vormen meer onrustig en complex. Dit verhaal stelt ons in staat twee dingen te begrijpen die we hierna zullen uiteenzetten. Gezien de ervaring van pijn, leegte en verwarring die wordt veroorzaakt door een traumatische gebeurtenis, zoals mishandeling, misbruik, verlies of een ander voorval, is het gebruikelijk dat de persoon probeert de pagina om te draaien, achter, vergeet.

Hiervoor creëert het een 'vals zelf', een persoonlijkheid waarmee het blijft zweven. Echter, de primaire wond is er nog steeds

, latent en zal zich geleidelijk verspreiden om andere secundaire wonden te creëren (isolatie, persoonlijkheidsstoornissen, angst, depressie ...) Emotionele eerste hulpEr is een zeer interessant boek getiteld "The Primal Wound "door psychiater John Firman, die iets zo interessant en nuttig verklaart. Genezing van wonden betekent niet dat je trauma's moet wissen, maar dat je ons als mensen opnieuw moet activeren en bovenal een empathisch verband met deze primaire wond moet creëren.

Dit kan raar of zelfs ingewikkeld zijn. Om dit te begrijpen, onthoud iets: wanneer iemand naar therapie gaat, is het eerste dat je opvalt een empathische omgeving, een warme en hechte omgeving, waar de psycholoog altijd contact probeert te maken met zijn patiënt. Nu moet de patiënt van zijn kant bereiken om zich empathisch te verbinden met zijn wonden, met zijn innerlijke behoeften, die hij verwaarloosde of niet wilde zien.

Op deze manier kunnen we langzaam en veilig het primaire trauma en de bijwerkingen ervan in de tijd verweven. Bovendien is een ander nuttig aspect dat Dr. Firman in zijn boek uitlegt, het belang van weten hoe je passende emotionele hulp kunt toepassen op al die "krassen en emotionele bezuinigingen" die mensen vaak dagelijks ervaren. Laten we enkele voorbeelden bekijken.

5 eerste hulp om wonden te genezen Beschrijf en wordt bewust.Een eerste advies is niet om morgen de overlast te laten die je vandaag voelt, en daarvoor is er niets beters dan om emotionele toestanden te beschrijven. Woorden als "Vandaag voel ik me leeg, boos, gekwetst, bang, eenzaam, gefrustreerd of gefrustreerd, enz." Kan ons helpen.

De tweede stap is "niet-afhankelijkheid". We moeten aannemen, begrijpen en accepteren dat niemand het slachtoffer mag zijn van zijn of haar traumatische wond, teleurstelling of aanhoudende ontmoediging. De derde stap is zelfmedelijden.

Niemand zou zoveel van ons moeten houden of zich zoveel zorgen moeten maken om onze wonden als over onszelf. Medeleven voelen is de pijn visualiseren en begrijpen dat het moet worden behandeld, opgelucht.

  • Goede ondersteuning. Hoewel we het willen, is het niet altijd goed om te gaan met onze dagelijkse problemen en krassen in eenzaamheid. Goede hulp bij het helpen met emotionele hulp is altijd een grote hulp.
  • De laatste stap is verandering. Genezing van wonden vereist het initiëren van verandering, op een persoonlijk niveau
  • en in ons midden, om een ​​nieuwe vorm te geven.
  • Soms is het ontmoeten van nieuwe mensen, het ondernemen van nieuwe projecten of het beoefenen van nieuwe hobby's ons de juiste prikkels om de moeilijkheid met meer kracht en enthousiasme tegemoet te treden. Zoals een oud Chinees spreekwoord zegt, als we ons haar elke dag fixen, waarom doen we dan niet hetzelfde met ons hart? Genezing van wonden is mogelijk, laten we vandaag beginnen. Delen