Dissociatie is een fenomeen dat verband houdt met de disconnectie die sommige mensen hebben tussen hun gedachten, hun emoties, hun herinneringen en hun eigen identiteit. Bijvoorbeeld, een persoon ervaart een zeer lichte mate van dissociatie wanneer zo een film of een gesprek dat de meeste van wat er gebeurt rond het wordt genegeerd door de bewuste aandacht te kijken. Een ernstiger niveau wordt ervaren door sommige mensen die niet begrijpen of wat zij ervaren echt is, of ook voor degenen die een meervoudige persoonlijkheidsstoornis of dissociatieve identiteitsstoornis, in de volksmond een gespleten persoonlijkheid.
De stoornis komt vaak voor bij mensen die verschillende soorten psychische trauma's hebben doorgemaakt, van seksueel misbruik tot psychische of fysieke agressie. We kunnen allemaal op een gegeven moment symptomen ervaren van onthechting en ontkoppeling van de realiteit. De sleutel is of deze symptomen interfereren met ons dagelijks leven en, als ze interfereren, de intensiteit waarmee ze interfereren. In die zin is het begrijpen van de verschillende niveaus van dissociatie de sleutel om te weten of we een professional moeten raadplegen. In ieder geval, bij twijfel, beter raadplegen.
Dissociatie is een gebrek aan emotionele verbinding
Sommige psychologen definiëren dissociatie als een afweermechanisme van het onbewusteof in te voeren onbewust, emotionele pijn niet te ervaren voordat een conflict of een stressvolle situatie. Het probleem wordt ernstig wanneer deze dissociatie op tijd wordt gehandhaafd en de traumatische gebeurtenis in het verleden is.
Stel u bijvoorbeeld een kind voor dat een zeer ernstig auto-ongeluk heeft gehad. Als een manier om jezelf te beschermen, bevriest je geheugen deze herinnering, en wanneer je je het ongeval herinnert, ervaart het kind geen enkele emotie.
Het wordt gezien als een staat van psychologische verandering, en dit lijkt in veel psychische stoornissen. Enkele voorbeelden zijn: posttraumatische stressstoornis, angst, depressie, borderline persoonlijkheidsstoornis en dissociatieve stoornissen, onder anderen. Een belangrijk kenmerk van dissociatie is dat het kan veranderen bewustzijn, geheugen, we zien de omgeving en zelfs in sommige ernstige gevallen zelfs identiteit.
Veel voorkomende symptomen bij het fenomeen dissociatie
Bij dissociatieve stoornissen kunnen we enkele veelvoorkomende symptomen vinden. Deze zijn echter niet noodzakelijk allemaal tegelijkertijd aanwezig. Meestal de persoon mate van aandacht wordt gewijzigd, en kunnen desoriëntatie presenteren in tijd en ruimte, en voornamelijk automatisme (zoals gedrag om te rijden, lezen, dingen die we kunnen doen zonder bewuste inspanning, zoals het leren van een te spelen instrument). Bovendien kan de persoon zich de recente dingen die gebeuren niet meer herinneren (problemen om nieuwe herinneringen te vormen).
Depersonalisatie
Het is een verschijnsel dat optreedt wanneer de persoon zichzelf niet herkent in zijn eigen lichaam of geest. Het is een gevoel van onthechting, alsof de persoon buiten zijn lichaam leeft en een externe waarnemer van zichzelf is. Bijvoorbeeld: je kunt het gevoel ervaren in de spiegel te kijken en jezelf niet te herkennen, of je zelfs niet verbonden te voelen met je eigen lichaam.Onwerkelijkheid
De persoon leeft alsof de wereld niet echt is, alsof het een droom was. Een gevoel van verwarring ontstaat omdat je je verward voelt als het erom gaat te differentiëren of wat je leeft nu ook daadwerkelijk gebeurt.
De perceptie van de wereld komt op een vervormde en verre manier voor, zonder dat de persoon deze kan beheersen . U kunt bijvoorbeeld naar de stemmen van andere mensen luisteren alsof ze ver weg of ver weg zijn.Dissociatieve amnesie
Amnesie is het onvermogen om relevante autobiografische informatie terug te roepen.
Het kan zijn dat men vergeet wanneer zijn verjaardag is, de datum van zijn huwelijk, of zelfs sommige delen van zijn leven. Dissociatieve amnesie is iets anders dan een dagelijkse vergetelheid, omdat het de persoon van invloed op tot aanzienlijke ongemak voor mensen die lijden aan deze ziekte te genereren. Verwarring en identiteitsverandering
Er is verwarring over identiteit als je twijfelt wie je werkelijk bent.
U kunt vervormingen van tijd, ruimte en situaties ervaren. De persoon kan bijvoorbeeld denken dat hij tien jaar oud is, terwijl hij in feite twintig is. Wanneer je een verandering in je identiteit ervaart, kun je je tone of voice veranderen of andere gezichtsuitdrukkingen gebruiken dan die je regelmatig gebruikt, waardoor je in vroegere situaties terechtkomt. Waarom vindt dissociatie plaats?
Een milde mate van dissociatie, zoals gefocust op onze eigen gedachten, terwijl een pad negeren, zodat we ons niet beschouwen als we naar een bestemming, kan optreden bij normale mensen. Deze dissociatie is niet pathologisch, behalve wanneer het een malaise genereert in de persoon die er doorheen gaat.
Als we het hebben over grotere niveaus van dissociatie, kunnen we verschillende oorzaken vinden die dit type pathologie produceren.
Onderzoekers verklaren dit fenomeen als een combinatie van omgevings- en biologische factoren. "Dissociatie is een adaptief mechanisme om los te koppelen van de emotionele pijn veroorzaakt door een trauma."
Sharealgemeen trauma's zoals kindermishandeling, agressie en fysieke straf herhaald in de kindertijd, onder andere, maken het kind gebruik te maken van dissociatie als een adaptief mechanisme om de emotionele pijn die het ervaart te verminderen.
Wanneer deze dissociatie naarmate ze ouder worden, echter de initiële gevaar dat het veroorzaakt niet langer bestaat, kan dissociatie uiteindelijk pathologische
. De volwassene kan dan afstand nemen van situaties die hij als potentieel gevaarlijk ervaart, waardoor hij van de realiteit weg leeft.Wat doen we als we ons identificeren met een aantal van deze symptomen?
Eerst en vooral moet je kalm blijven. Als je beseft dat van tijd tot tijd niet luisteren naar je partner, of niet meer weet de metro pad dat gewoon niet zeggen dat per se een psychologische behandeling nodig hebben. In gevallen echter, waar de symptomen frequenter zijn of uw dagelijks leven verstoren, kan het zijn dat het vragen om psychologische hulp noodzakelijk is.
In gevallen waar er symptomen zijn van depersonalisatie, onwerkelijkheid, dissociatieve amnesie of verwarring en identiteitsverandering, zal een psychologische begeleiding noodzakelijk zijn om de verschillende delen die zijn afgebrokkeld en gedissocieerd zijn door trauma's te helpen integreren.
Hiervoor is het noodzakelijk een therapeutische benadering waardoor we leren om beter te reguleren onze emoties, waarin ontspanning mechanismen wanneer bedreigingen ophopen. Specialisten volgen vaak een gepersonaliseerde behandeling van het trauma, maar ook de gedissocieerde delen, en krijgen zelfzorgstrategieën
en nieuwe bronnen, zodat het mogelijk is om een stabieler en gezonder leven te leiden. Het gaat erom het vertrouwen in eigen kunnen te herstellen als een gezonde manier om jezelf te beschermen.