Ociofobia: een ziekte van de moderne tijd

De ociofobia woord werd bedacht door Rafael Santandreu, een Spaanse psycholoog. Deze deskundige zei dat met dit woord bedoeld om angst van het niet hebben van iets te doen stellen. Het is een van die hedendaagse problemen die begonnen aan de grond te krijgen, zonder dat we gerealiseerd. Begon aan te komen in het overleg geobsedeerd met het werk of mensen die een dergelijke activiteit wordt gebruikt om de problemen die niet wilde onder ogen te ontsnappen, beginnen we om het gezicht van dit probleem te zien.

Blijkbaar nu zijn er veel mensen in de wereld die beginnen in paniek te raken als ze zich bevinden met een lege tijd. Of een tijd die is niet gepland. Of dat ze klaar zijn met alles wat ze moesten doen en kan alleen zien een lange lijn van de notulen die leiden, volgens degenen die lijden aan ociofobia, overal.

"Ledigheid zal de meest intense probleem vertegenwoordigen, is het zeer twijfelachtig dat de man vast te houden voor jezelf."
- Friedrich Dürrenmatt -

Hoe kunnen we komen bang zijn vrije tijd te zijn? Onze ouders of onze grootouders zagen hem als een geschenk. De rest tijd was de vrije tijd of rust. In ieder geval nooit werd hij wakker afkeer. Integendeel: het was gewenst. Wat is er gebeurd?

De ociofobia en verveling

Alles lijkt dat verveling te geven nam de status van doodzonde in de moderne tijd. Degenen die ociofobia ook afschuw voelen bij het vooruitzicht van te vervelen. Dit gevoel van hen is ondraaglijk en genereert ze letterlijk in paniek. "Losing" tijd, niets doen is voor hen om de plaag te contracteren.

Rafael Santandreu, foto Alvaro Monge

Mensen die het gevoel hebben dat zo gefrustreerd wanneer ze niets doen. Zij zien vrije tijd als een krachtige bedreiging. Als we konden tekenen wat ze voelen, zouden we zeggen dat het is alsof ze voor hen had een enorme zwarte gat dat dreigt om hen op te vangen in een afgrond.

voren naar vrije tijd verschijnen ook een aantal fantasieën niet erg gedefinieerd. Het is alsof ze een gevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren gehad. Alsof de entertainment component was iets onbekend en beangstigend niet willen worden geconfronteerd.

De symptomen van mensen die lijden aan ociofobia

De meest zichtbare symptoom van mensen die lijden aan ociofobia is angst.Deze wordt gepresenteerd met de intensiteit tijdens het verblijf "gedeprogrammeerd". Wanneer direct geconfronteerd vrije tijd, maar ook verschijnt voor een weekend waar er geen plannen zijn en wordt verhoogd voor de feestdagen.

Deze mensen worden sterk beïnvloed door de ideologieën van de efficiëntie en productiviteit. Ze prioriteit de resultaten en prestaties in plaats van geluk. Het ergste is dat ze hun succes in kwantitatief, niet kwalitatief meten. Je hoort ze praten over hoeveel taken die ze hebben gedaan of hoeveel doelen zijn bereikt. Little vermelding over de werkelijke kwaliteit van deze prestaties.

Het is al erg dat zulke mensen proberen over te brengen aan hun kinderen dat de levensstijl. Zij zijn de aard van de ouders die hun kinderen in zo vele cursussen in te schrijven als ze kunnen. Ze willen dat ze Duits spreken tot 10 jaar en ontroerend piano perfect tot 13. Een of andere manier, ze ook leren kinderen angstig te zijn.zendt hun de gedachte dat de tijd niet gewijd aan het produceren of om te leren iets is het ergste van de ogres. Lang leve de vrije tijd! Lang leve de verveling!

Rafael Santandreu, de vader van het concept van ociofobia zei dat we zouden moeten leren meer verveeld te blijven. Er is niets mis mee. Er is niets verschrikkelijk over het krijgen van een uur staren naar de muur en het denken gek. Niet alleen is er niets mis mee, want het zeer noodzakelijk is. Het is een stuk dat perfect past bij het concept van evenwicht. Het is goed om te werken en zijn geïnteresseerd in iets, maar het is ook goed om te rusten en entediarmos van tijd tot tijd.

Santandreu geeft aan dat idle geesten veel productiever zijn. Inclusief: "De ideale verhouding is één uur werk en 23 vrije tijd". Vergeet niet dat leeuwen slechts één keer per week jagen. En dat Cervantes Don Quixote in zijn vrije tijd schreef voor Castilië. Van zijn werk is niets meer overgebleven als tollenaar en integendeel, het resultaat van zijn ledigheid heeft geleid tot een transformatie van de taal en de universele literatuur die vandaag tot ons is gekomen.

Het zou goed zijn als we het vermogen zouden terugkrijgen om naar het landschap te kijken terwijl we door de stad liepen. Je moet langzamer gaan rijden, begin te vertragen. Het is beter om een ​​paar dingen met smaak te doen dan veel met stress. Het is het beste om deze korte tijd die het leven is om lief te hebben en te creëren, te gebruiken dan om rapporten te maken en om planningen te halen. Het is geen zonde om niets te doen. Het is geen plaag om je te vervelen. Integendeel: dit alles maakt ons beter.